In this paper we investigate computable isomorphisms of Boolean algebras with operators (BAOs). We prove that there are examples of polymodal Boolean algebras with finitely many computable isomorphism types. We provide an example of a polymodal BAO such that it has exactly one computable isomorphism type but whose expansions by a constant have more than one computable isomorphism type. We also prove a general result showing that BAOs are complete with respect to the degree spectra of structures, computable dimensions, expansions (...) by constants, and the degree spectra of relations. (shrink)

We examined the influence of identity fusion and status of evaluator on willingness to fight for one’s group after group-descriptive or not group-descriptive feedback. The valence of evaluative information was varied as well: feedback either support negative group-stereotype or contradict negative group-stereotype. In two studies we partially replicated previous findings on self-verification. Individuals fused with one’s group were more prone than non fused to fight for group members after receiving, challenging, not group-describing feedback, but only when evaluator’s status was high. (...) When the evaluator’ status was low, fused participants engaged in self-enhancement strategies: that is they endorse radical behavior after negative, even if group-describing, feedback. We discuss the importance of identity fusion and evaluator’s status for determining when self-enhancement and self-verification will and will not be evoke. (shrink)

In this paper we show that if the real line \documentclass[12pt]{minimal} \usepackage{amsmath} \usepackage{wasysym} \usepackage{amsfonts} \usepackage{amssymb} \usepackage{amsbsy} \usepackage{mathrsfs} \usepackage{upgreek} \setlength{\oddsidemargin}{-69pt} \begin{document} ${\Bbb R}$\end{document} is not a union of less than continuum many of its meager subsets then there exists an almost continuous Sierpiński–Zygmund function having a perfect road at each point. We also prove that it is consistent with ZFC that every Darboux function \documentclass[12pt]{minimal} \usepackage{amsmath} \usepackage{wasysym} \usepackage{amsfonts} \usepackage{amssymb} \usepackage{amsbsy} \usepackage{mathrsfs} \usepackage{upgreek} \setlength{\oddsidemargin}{-69pt} \begin{document} $f\colon{\Bbb R}\to{\Bbb R}$\end{document} is continuous on some set (...) of cardinality continuum. In particular, both these results imply that the existence of a Sierpiński–Zygmund function which is either Darboux or almost continuous is independent of ZFC axioms. This gives a complete solution of a problem of Darji [4]. The paper contains also a construction (in ZFC) of an additive Sierpiński–Zygmund function with a perfect road at each point. (shrink)

Lawrence Nelson (2018) criticizes conscientious objection (CO) to abortion statutes as far as they permit health care providers to escape criminal liability for what would otherwise be the legally wrongful taking of a pregnant woman’s life by refusing treatment (i.e. abortion). His key argument refers to the U.S. Supreme Court judgment (Roe v. Wade 1973) that does not treat the unborn as constitutional persons under the Fourteenth Amendment. Therefore, Nelson claims that within the U.S. legal system any vital interests of (...) pregnant women must always take precedence over fetuses’ interests. While agreeing with the main thesis of the article, we believe that the author’s argument neither vindicates his claim, nor explains why those who believe that fetuses are equally protectable human beings do not have the right to refuse to perform an abortion in lifethreatening emergency circumstances (AE). Therefore, the main aim of our commentary is to outline, by referring to our earlier works on conscientious objection in health care (Z_ uradzki 2016) and cultural exemptions (Ciszewski 2016), a better and universalizable argumentative path that would lead to the same conclusion. (shrink)

A general theory of refutation systems is given. Some applications (concerning maximality and minimality in lattices of logics) are also discussed.

We show that Pitts' modeling of propositional quantification in intuitionistic logic (as the appropriate interpolants) does not coincide with the topological interpretation. This contrasts with the case of the monadic language and the interpretation over sufficiently regular topological spaces. We also point to the difference between the topological interpretation over sufficiently regular spaces and the interpretation of propositional quantifiers in Kripke models.

In this interview, Tomasz Zarębski speaks with Allan Janik, co-author of _Wittgenstein’s Vienna_ (1973, with Stephen Toulmin), on the occasion of the 50 th anniversary of the publication of this pathbreaking book. The conversation concerns the circumstances, motivations and reasons for his undertaking the work on the book, as well as its reception and place in Wittgenstein scholarship. A large part of the discussion refers to his perspective of Wittgenstein, Toulmin’s philosophical writings, and Janik’s own vision of philosophy. The (...) interview took place in Innsbruck on 23 rd and 25 th August 2023. (shrink)

This is an extended critique of comments made by Abner Shimony and Howard Stein on Henry Stapp’s proof of the non-locality of quantum mechanics. Although I claim that ultimately Stapp’s proof does not establish its purported conclusion, yet Shimony and Stein’s criticism contains a number of weak points, which need to be clarified.

In this paper we investigate Boolean connexive logics in a language with modal operators: □, ◊. In such logics, negation, conjunction, and disjunction behave in a classical, Boolean way. Only implication is non-classical. We construct these logics by mixing relating semantics with possible worlds. This way, we obtain connexive counterparts of basic normal modal logics. However, most of their traditional axioms formulated in terms of modalities and implication do not hold anymore without additional constraints, since our implication is weaker than (...) the material one. In the final section, we present a tableau approach to the discussed modal logics. (shrink)

Reclamation of a slur involves the creation of a new, positively-valenced meaning that gradually replaces the old pejorative meaning. This means that at a critical stage, the slur is ambiguous. It has been claimed that this ambiguity is polysemy. However, it is far from clear whether the view can explain why the introduction of the new meaning forces the old one out of existence. I argue that this datapoint can be explained by invoking the mechanism of homonymic conflict, and, therefore, (...) that the ambiguity involved in reclamation is homonymy. One generalization that follows from my account is that conventionalized verbal irony, unlike conventionalized metonymy and metaphor, begets homonymy. Along the way, I criticize the standard ways of drawing the distinction between polysemy and homonymy in terms of semantic and etymological relatedness. If the notions of polysemy and homonymy are to be invoked in explanations, they should be understood in terms of how meanings are stored in the mental lexicon. My account also provides an elegant way of conceptualizing the difference between two types of conceptual engineering, namely reclamation and amelioration. (shrink)

Consider how we evaluate how normal an object is. On the dual-nature hypothesis, a normality evaluation depends on the object’s goodness and frequency. On the single-nature hypothesis, the evaluation depends solely on either frequency or goodness. To assess these hypotheses, I ran four experiments. Study 1 shows that normality evaluations vary with both the goodness and the frequency assessment of the object. Study 2 shows that manipulating the goodness and the frequency dimension changes the normality evaluation. Yet, neither experiment rules (...) out that some people evaluate normality solely based on frequency, and the rest evaluate normality solely based on goodness. Whence two more experiments. Study 3 reveals that when scenarios are contrasted—presented one after another—only frequency matters. But, as study 4 shows, when scenarios are evaluated alone, both frequency and goodness influence normality evaluations in a single person, although the more a person is sensitive to one dimension, the less she’s sensitive to the other. The dual-nature hypothesis seems thus true of uncontrasted applications of the concept of normality, whereas the single-nature hypothesis seems true of contrasted applications. (shrink)

Keith DeRose zauważył, że niezmienności kontekstowej atrybucji wiedzy można bronić za pomocą tzw. manewru z zasadnej stwierdzalności. Stosujący ten manewr inwariantyści (jak np. Tim Black) utrzymują, że wartość logiczna określonej atrybucji wiedzy nie zmienia się wraz ze zmianą kontekstu jej asercji; może się jednak zmieniać to, co takie asercje konwersacyjnie implikują, skutkując poczuciem, że zmienia się wartość logiczna samej atrybucji. Z podobnym manewrem mamy do czynienia w innych sporach filozoficznych. Niektórzy autorzy (m.in. Fred Adams) utrzymują, że zdania fikcjonalne pozbawione są (...) wartości logicznej; jeżeli zdania takie wydają się ją mieć, to tylko za sprawą tego, że wypowiadając takie zdania, implikuje się konwersacyjnie sądy logiczne. Inni badacze (Emery i Hill) argumentują, że za poczucie fałszywości nierzeczywistych okresów warunkowych z niemożliwym poprzednikiem odpowiedzialne są fałszywe implikatury konwersacyjne generowane przez asercje trywialnie prawdziwych zdań tego typu. Z kolei niektórzy, jak Alan Hazlett, twierdzą, że z éA wie, że pù nie wynika to, że p; ale to, że p jest jedynie implikaturą konwersacyjną takiej atrybucji wiedzy. Merytoryczna wartość tego rodzaju argumentacji zależy więc od tego, czy asercje rozważanych zdań rzeczywiście generują określone implikatury konwersacyjne. W pracy wykazałem, że można mieć co do tego wątpliwości. W tym celu identyfikuję i opisuję własność implikatur konwersacyjnych, której – jak pokazuję – nie mają jednak sądy mające być w opinii wspomnianych badaczy implikaturami konwersacyjnymi asercji rozważanych zdań. Własność ta polega na tym, że implikatura konwersacyjna jest wrażliwa na tzw. dociekliwe pytania rozstrzygnięcia – odpowiedź twierdząca na takie pytanie nie generuje implikatury konwersacyjnej, którą asercja takiego zdania mogłaby mieć w innym kontekście. (shrink)

Lange offers an argument that, according to him, “does not show merely that some proofs by mathematical induction are not explanatory. It shows that none are […]”. The aim here is to present a counterexample to his argument.

In the paper, we examine tableau systems for R. Epstein’s logics of content relationship: D (Dependence Logic), DD (Dual Dependence Logic), Eq (Logic of Equality of Content), S (Symmetric Relatedness Logic) and R (Nonsymmetric Relatedness Logic) (cf. Epstein in Philos Stud 36:137–173, 1979, Epstein in Rep. Math. Logic 21:19–34, 1987, Klonowski in Logic Log Philos 30(4):579–629, 2021, Krajewski in J Non Class Logic 8:7–33, 1991). The first tableau systems for those logics were defined by Carnielli. However, his approach has some (...) limitations, for example, it requires a proof of functional completeness and axiomatization. Notwithstanding the first two constraints, it does not include all Epstein logics, e.g., logic Eq. Unlike Carnielli’s approach, here we use set-assignment semantics to determine those logics. Since syntax and semantics of a given logic usually determine a minimal syntax and structure of a tableau system for the logic along with other properties, we propose a uniform tableau framework for the logics determined by set-assignment semantics. What distinguishes our tableau systems is that they combine the features of tableaux for propositional logics and syllogistic logics when the problem of content of propositions is analysed in tableau proofs. To denote the content of propositions in the proofs, we use generalised labels (see Jarmużek and Goré in Landscapes in Logic, College Publications, London, 2021). (shrink)

To analyze potential negative consequences of adopting generative AI solutions in the digital afterlife industry (DAI), in this paper we present three speculative design scenarios for AI-enabled simulation of the deceased. We highlight the perspectives of the data donor, data recipient, and service interactant – terms we employ to denote those whose data is used to create ‘deadbots,’ those in possession of the donor’s data after their death, and those who are meant to interact with the end product. We draw (...) on the scenarios to map out several key ethical concerns posed by ‘re-creation services’ and to put forward recommendations on the ethical development of AI systems in this specific area of application. The recommendations, targeted at providers of AI-enabled re-creation services, include suggestions for developing sensitive procedures for retiring deadbots, ensuring meaningful transparency, restricting access to such services to adult users only, and adhering to the principle of mutual consent of both data donors and service interactants. While we suggest practical solutions to the socio-ethical challenges posed by the emergence of re-creation services, we also emphasize the importance of ongoing interdisciplinary research at the intersection of the ethics of AI and the ethics of the DAI. (shrink)

It is commonplace to formalize propositions involving essential properties of objects in a language containing modal operators and quantifiers. Assuming David Lewis’s counterpart theory as a semantic framework for quantified modal logic, I will show that certain statements discussed in the metaphysics of modality de re, such as the sufficiency condition for essential properties, cannot be faithfully formalized. A natural modification of Lewis’s translation scheme seems to be an obvious solution but is not acceptable for various reasons. Consequently, the only (...) safe way to express some intuitions regarding essential properties is to use directly the language of counterpart theory without modal operators. (shrink)

O pewnym językowym rozszerzeniu logiki MR: podejście semantyczne i tabelau W artykule przedstawiamy rozszerzenie minimalnej, normalnej logiki pozycyjnej, czyli logiki z operatorem realizacji. Logika pozycyjna to logika filozoficzna, która umożliwia odniesienie zdań do kontekstów, które można rozumieć na wiele sposobów. Wzbogacamy podstawowy język minimalnej logiki pozycyjnej o dodatkowe wyrażenia zbudowane z predykatów i stałych pozycyjnych. Akceptujemy również wyrażenia zbudowane z operatorem realizacji oraz wiele pozycji, takich jak: Dzięki temu zwiększyliśmy wyrazistość minimalnej logiki pozycyjnej. W artykule wskazujemy na wiele przykładów na (...) to, że dzięki tej niewielkiej zmianie mogą powstać złożone teorie oparte na proponowanym rozszerzeniu. Jako teorię dowodu dla naszej logiki zakładamy metody tableau, pokazujące twierdzenia o poprawności i zupełności. Na koniec jednak pokazujemy, że badana tutaj logika jest tylko rozszerzeniem językowym MR: wszystkie twierdzenia o przedłużeniu mają swoje odpowiedniki w czystych twierdzeniach MR. Jednak teorie oparte na proponowanym rozszerzeniu mogą wyrazić znacznie więcej niż teorie oparte na czystej MR. (shrink)

Oficjalny dorobek literacki Mariana Pankowskiego jest imponujący, ale dopiero przebadanie jego obfitego archiwum domowego pokazuje, ile literackich planów czy szkiców nie zostało zrealizowanych i, w związku z tym, jak naprawdę rozległa była twórczość tego pisarza. W jego prywatnych zbiorach znajdują się, między innymi, duże fragmenty planowanych sztuk, ciekawe warianty znanych z późniejszych oficjalnych wydań krótkich form prozatorskich, jak również pominięte rozdziały ze słynnej powieści Matuga idzie. Wśród innych materiałów, które dopiero czekają na odkrycie, są opowiadania, szkice, recenzje, relacje, a także (...) fraszki, dowcipy, wierszyki okazjonalne, setki listów, wreszcie prywatno-artystyczny dziennik pisany w drugiej połowie lat pięćdziesiątych XX wieku. To ważny dla historii polskiej literatury materiał, który czeka na kolejnych badaczy. W niniejszym artykule, łącząc metodę close reading niewydanych materiałów źródłowych z ujęciem komparatystycznym w odniesieniu do oficjalnej bibliografii omawianego pisarza, pokazano, w jakim stopniu warsztatowe wprawki oraz warianty wpływały na jego publikowaną twórczość lub ją uzupełniały. (shrink)

This article is a short presentation of God existance in Julian Tuwim’s works. In the early period of Julian Tuwim literal output, in juveniles and Czyhanie na Boga (Wailing for God), Sokrates tańczący (Dancing Socrates), Siódma jesień (Seventh Autumn), Słowa we krwi (Words in Blood), God is shown with a passion and nostalgia. But afterwords its position changed and was usually depicted as Jesus Christ. God became a sinonime of lost love, order, consolation in the article of awe existance, justice (...) which lack of them is visible for Tuwim. God is a creation power and women become deified by him. It is hard to talk about transcendental experience in Tuwim’s poetry. There is no way out to the history, society and culture. (shrink)

W artykule omówione zostały sprawy organizacyjne, przebieg i znaczenie polityczne pobytu elektora saskiego Fryderyka Augusta w Opolu w dniach 15 grudnia 1733 r. – 3 stycznia 1734 r. Jest to ważny epizod tak w dziejach miasta, jak i Rzeczypospolitej Obojga Narodów, pomijany jednak do tej pory w historiografii. Tymczasem na przełomie 1733 i 1734 r. o wizycie przyszłego króla polskiego w Opolu było stosunkowo głośno w Europie, a notatki informujące o tym publikowane były w prasie wydawanej w Austrii, Rzeszy Niemieckiej, (...) Rosji czy Wielkiej Brytanii. W artykule wykorzystano doniesienia gazetowe, a przede wszystkim relacje z podróży elektora, jego żony Marii Józefy i dworu saskiego, dokumenty logistyczne oraz korespondencję i rachunki przechowywane w archiwach saskich, austriackich oraz w Archiwum Państwowym w Opolu. (shrink)

W artykule omówione zostały sprawy organizacyjne, przebieg i znaczenie polityczne pobytu elektora saskiego Fryderyka Augusta w Opolu w dniach 15 grudnia 1733 r. – 3 stycznia 1734 r. Jest to ważny epizod tak w dziejach miasta, jak i Rzeczypospolitej Obojga Narodów, pomijany jednak do tej pory w historiografii. Tymczasem na przełomie 1733 i 1734 r. o wizycie przyszłego króla polskiego w Opolu było stosunkowo głośno w Europie, a notatki informujące o tym publikowane były w prasie wydawanej w Austrii, Rzeszy Niemieckiej, (...) Rosji czy Wielkiej Brytanii. W artykule wykorzystano doniesienia gazetowe, a przede wszystkim relacje z podróży elektora, jego żony Marii Józefy i dworu saskiego, dokumenty logistyczne oraz korespondencję i rachunki przechowywane w archiwach saskich, austriackich oraz w Archiwum Państwowym w Opolu. (shrink)

In his 2005 French production Hidden, Michael Haneke continues disturbing his audience with poignant and stirring images. When Georges and Anne Laurent keep finding on their doorstep videotapes showing the exterior of their house filmed with a hidden camera, they do not realize that trying to trace the identity of the photographer will lead Georges back to his deeply concealed childhood atrocity and gravely affect their present life. With Hidden, Haneke presents a provocative case of Freudian return of the repressed (...) and probes the uncertain grounding and pretentiousness of French national self-importance. The article attempts an analysis of Hidden from two interconnected perspectives, provided by the use of the Lacanian category of the gaze in relation to film studies and by the application of certain categories derived from post-colonial theory. The discussion ventures to demonstrate that the camera-eye "hidden" in its impossible position can be interpreted as a gaze imagined by Georges in the field of the Other. The voyeuristic act of filming also suggests the question of colonial surveillance, which relates to the racial issue underlying the conflict repressed by Georges. Haneke investigates the way in which the symbolic power bestowed on the authority of the French state facilitates discrimination. Georges, a model representative of the civil/civilized society, is shown as rent by primal fears of imaginary savage "terror," desperately trying to fortify his dominion against Algerian aggressors who are otherwise a necessary part of the structure. (shrink)

The article presents the results of an analysis of the academic dispute about the scholarly ethos, conducted at the time of intense higher education reforms in Poland. Previous analyses of the academic debate on the change of the traditional university towards its entrepreneurial organization emphasize the polarization, that is, the criticism or affirmation of neoliberal reforms. The presented research proves that this discourse loses its dichotomous power when it focuses on ethical issues. The analysis shows the ‘polyvalence’ and ‘strategic integration’ (...) of discourse in the Foucauldian sense of the terms. Firstly, the issue of the traditional scholarly ethos is clearly present both among the opponents and supporters of the current changes in higher education. Secondly, both critical and affirmative discourses refer to the traditional ethos, i.e. they do not attempt to develop any new ethopoiesis, which may be surprising especially in the case of the latter. Instead, they use a ‘peculiar reversal’, pointing to factors located outside the university and yet affecting academic standards. Thirdly, individual attributes of the traditional ethos are taken over by neoliberal discourse, which modifies them and adjusts them to its own purposes. The term ‘ethicalization’ of higher education reform describes ethical problematizations of the contemporary university transformation. (shrink)

Autor wylicza problemy, którymi zajmuje się terapia filozoficzna i podejmuje próbę podania jej definicji. W tekście znajdziemy odwołania do psychologii homeryckiej, współczesnych nurtów terapeutycznych oraz przykładów zastosowania terapii filozoficznej. W artykule ukazany został związek terapii filozoficznej ze starożytnym pojmowaniem filozofii. Główną osią, wokół której prowadzone są rozważania jest zastosowanie terapii filozoficznej w procesie stawania się osobą.

Autor artykułu zastanawia się, czy istnieje jakaś narracja filozoficzna, która jest dopasowana do epoki antropocenu lub kapitalocenu. Stara się pokazać, że w kilku współczesnych nurtach filozoficznych widać zarysy takiej narracji, od teorii aktora-sieci po poststrukturalistyczny feminizm. Koncepcje postwzrostowe mogą być zaś mediatorem, który pomoże w spopularyzowaniu tych.