Para refutar los estigmas de subjetivismo e incapacidad de generalización de la investigación cualitativa, se presentan los principales rasgos de una teoría del dato y de una teoría de la producción de universales empíricos que cuestionan los fundamentos en que se basó esa crítica. Al mismo tiempo, ..

Se exponen precisiones en torno al concepto de cultura científica sobre la base de numerosos referentes actuales y a partir de las diferencias en su tratamiento, en el que generalmente se asume como categoría que es vinculada a las grandes masas y que, por su oficio, deben portar los individuos que se relacionan directa o indirectamente con la construcción del conocimiento científico y los resultados o salidas derivados de estos. También se propone el concepto de cultura científico investigativa que parte (...) de una intencionalidad como regularidad del pensamiento científico en el modo de actuación del sujeto consciente y desarrollador de esa categoría esencial, núcleo de capacidades transformadoras que median el pensamiento científico y la toma de decisiones en función de las demandas sociales. On the basis of current references about of scientific culture concept, the authors detailed the differences in the treatment in which it is generally assumed as a category that is linked to the masses and which, due to their profession, must have the individuals that are directly or indirectly related to the construction of scientific knowledge and the results or outputs derived from them. In addition, the concept of scientific research culture is proposed, from intentionality as a regularity of scientific thinking in the action mode of the conscious individual and developer of that essential category, a nucleus of transformative capacities that mediate scientific thinking and decision making in function of social demands. (shrink)

«El humano puede ser feliz.» Con esa afirmación arranca la travesía a la que nos invitan estas páginas, una travesía que recorre los temas que desde el principio de los tiempos han inquietado al ser humano, que se detiene en los pilares de la filosofía occidental con una mirada atrevida, y cuyo destino final no es otro que una reflexión abierta sobre la felicidad, el dolor o la muerte y la posibilidad de mejorar nuestra existencia a través del conocimiento. Partiendo (...) de la idea de que la felicidad es ausencia de dolor y que sólo en una sociedad democrática es plausible el bienestar, Rogeli Armengol establece un apasionante diálogo con la tradición y el presente, con la historia y la ética, con las filosofías de Sócrates, Kant o Freud y con la literatura de Homero, Sófocles o Shakespeare. Un diálogo que a veces se convierte en discusión y que, si bien recoge la sabiduría de los grandes pensadores, no duda en cuestionarlos cuando es necesario. ¿Por qué Aristóteles defendió la esclavitud? ¿No ha erigido la filosofía occidental una ética errónea cuando no ha tenido en cuenta el dolor? A la vez que examina estas incógnitas, Armengol nos revela algunas de las claves para llevar una buena vida: «La persona feliz no es aquella que consigue y satisface sus aspiraciones, sino quien es capaz de soportar la frustración y corregir el camino emprendido». La conclusión a la que llegamos es que conocerse y respetarse a uno mismo posibilita el conocimiento y el respeto de los demás. Sólo si somos capaces de salir del laberinto de nuestros errores entenderemos que la felicidad se cifra en el presente de lo ya conseguido y en los logros cotidianos más que en el futuro de las aspiraciones. (shrink)

"A arte que servisse para enaltecer a grandeza dos senhores e mostrar a baixeza dos escravos estava aí dentro dos padrões da “veritas aestheticologica”. Isso pode ser comprovado em Aristófanes e Plauto, como em Homero e Platão. O cristianismo contrapôs a tese de que todos os humanos teriam alma, mas soube conviver com a escravidão durante séculos, inclusive sacramentando-a como vontade divina (baseando na suposta maldição de Noé). Baudelaire fez, porém, no poema sobre “A raça de Caim”, a inversão (...) do discurso bíblico. Quando se fala sobre a escravidão antiga, parece que o problema não nos afeta: nosso “correto” não vê o assalariado, o desempregado e quem vive de bicos como escravos modernos, mais baratos que os antigos. Não nos preocupamos com o que incomoda. [...]. (shrink)

Bu metin 11 Haziran 2020'de ArtDog İstanbul dergisinde yayınlanmıştır. Zafer Aracagök'e burada yeniden üretmemize izin verdiği için teşekkür ediyoruz. Homeros'un Odysseus'un gemisinin Siren'lerin karanlık ve büyüleyici darboğazından geçişini tasvir ettiği zamanlardan bu güne birçok sanatçı, yazar ve düşünür bu sahneyi ele almış, Adorno ve Horkheimer'ın Aydınlanma'nın Diyalektiği ve Franz Kafka'nın “Siren'lerin Sessizliği” adlı öyküsü en dikkat çekici yorumlar arasında yerlerini almışlardır. İki çalışma - Philosophie – Nouvel article.

In their 2008 paper, Persson and Savulescu suggest that for moral bioenhancement (MBE) to be effective at eliminating the danger of ‘ultimate harm’ the intervention would need to be compulsory. This is because those most in need of MBE would be least likely to undergo the intervention voluntarily. By drawing on concepts and theories from epidemiology, this paper will suggest that MBE may not need to be universal and compulsory to be effective at significantly improving the collective moral standing of (...) a human populace and reducing the threat of ultimate harm. It will identify similarities between the mechanisms that allow biological contagions (such as a virus) and behaviours (such as those concerned with ethical and unethical actions) to develop, spread, and be reinforced within a population. It will then go onto suggest that, just as with the epidemiological principle of herd immunity, if enough people underwent MBE to reach a minimum threshold then the incidence and spread of immoral behaviours could be significantly reduced, even in those who have not received MBE. (shrink)

İnsanın dış dünyadan bilgiyi elde etme şekli tarih boyunca tüm çağlarda ve toplumlarda insanların üzerinde düşündükleri bir olgu olmuştur. Düşünürler bunun için çeşitli iddialar ileri sürmüşlerdir. Bu iddialardan biri, bilginin kaynağının kalp olduğudur. Kalp ise duygu kavramıyla ilişkilendirilmiş ve bilginin kaynağı bu şekilde duygu temelli açıklanmaya çalışılmıştır. Duygu ise ‘sezgisel bir yetenek’ olarak tanımlanmış ve duygunun sezgiyle ilişkisine vurgu yapılmıştır. Antik Yunan’da Homeros ve Sokrat öncesi düşünürler ve Aristoteles düşünmenin ve bilincin merkezi olarak kalbi kabul etmiştir. Eski Mısır medeniyetinde de (...) kalp ön plandadır ve ölen firavunların kalbi çıkarılarak özel bir kâsede muhafaza edilmiştir. Kutsal kitaplarda bilgi verici bir organ olarak kalbe vurgu yapılmıştır. İbn Sina ve Farabi, Aristoteles’ten etkilendikleri için kalbe ağırlık veren açıklamalar yapmıştır. İbn Sina, kalbin beyne önceliği olduğunu söyler: “Kalbin duyusu, özellikle de dokunmanın duyusu, bizatihi beynin duyusundan daha büyüktür. Bu yüzden de kalbin ağrılarına tahammül edilemez.. Sonuç olarak kalp kendisinden güçlerin beyne feyezan ettiği ilk ilkedir. Bu güçlerin bazılarının fiilleri de beyinde ve beynin parçalarında tamam olur.” . (shrink)

Char et al. describe an interesting and useful approach in their paper, “Identifying ethical considerations for machine learning healthcare applications.” Their proposed framework, which see...

A collection of critical essays by English and American scholars, including such controversial academic political theorists as Gutmann, Barry and Nussbaum, that raises questions about the current theoretical reassessment of political liberalism.

The focus of this paper is one of James Prescott Joule’s scientific contributions: the laws of heat production by electric currents in conductors. In 1841, the 22 years old Joule published a paper with the title “On the heat evolved by metallic conductors of electricity, and in the cells of a battery during electrolysis” where he presented an experimental study of that phenomenon and proposed two laws that were allegedly supported by his trials. On closer inspection, both his laboratory work (...) and his inferences can be challenged. The emphasis of this article is an attempt to understand Joule’s experimental undertaking, its highpoints and shortcomings, by a detailed analysis of this specific episode and by studying the precedents of his work and subsequent advancements. It is possible to point out several serious deficiencies of that investigation, and Joule’s contemporaries, such as Edmond Becquerel and Heinrich Lenz, did criticize some of his flaws and undertook new experiments to provide a sound basis for those laws. Besides providing a historical examination of that specific episode, this article uses this case study to tackle some features of the nature of science that may contribute to scientific education. (shrink)

İnsanın dış dünyadan bilgiyi elde etme şekli tarih boyunca tüm çağlarda ve toplumlarda insanların üzerinde düşündükleri bir olgu olmuştur. Düşünürler bunun için çeşitli iddialar ileri sürmüşlerdir. Bu iddialardan biri, bilginin kaynağının kalp olduğudur. Kalp ise duygu kavramıyla ilişkilendirilmiş ve bilginin kaynağı bu şekilde duygu temelli açıklanmaya çalışılmıştır. Duygu ise ‘sezgisel bir yetenek’ olarak tanımlanmış ve duygunun sezgiyle ilişkisine vurgu yapılmıştır. Antik Yunan’da Homeros ve Sokrat öncesi düşünürler ve Aristoteles düşünmenin ve bilincin merkezi olarak kalbi kabul etmiştir. Eski Mısır medeniyetinde de (...) kalp ön plandadır ve ölen firavunların kalbi çıkarılarak özel bir kâsede muhafaza edilmiştir. Kutsal kitaplarda bilgi verici bir organ olarak kalbe vurgu yapılmıştır. İbn Sina ve Farabi, Aristoteles’ten etkilendikleri için kalbe ağırlık veren açıklamalar yapmıştır. İbn Sina, kalbin beyne önceliği olduğunu söyler: “Kalbin duyusu, özellikle de dokunmanın duyusu, bizatihi beynin duyusundan daha büyüktür. Bu yüzden de kalbin ağrılarına tahammül edilemez.. Sonuç olarak kalp kendisinden güçlerin beyne feyezan ettiği ilk ilkedir. Bu güçlerin bazılarının fiilleri de beyinde ve beynin parçalarında tamam olur.” . (shrink)

Thomas Hill Green was one of the most influential English thinkers of his time, and he made significant contributions to the development of political liberalism. Much of his career was spent at Balliol College, Oxford: having begun as a student of Jowett, he later acted effectively as his second-in-command at the college. Interested for his whole career in social questions, Green supported the temperance movement, the extension of the franchise, and the admission of women to university education. He became Whyte's (...) professor of moral philosophy at Oxford in 1878, and his lectures had a lasting influence on a generation of students. Much of Volume 1, edited by Green's pupil R. L. Nettleship and published in 1885, consists of Green's work on David Hume . In his essay, 'Introductions to Hume's Treatise of Human Nature' , Green gives a detailed critique of Hume's metaphysical thought. (shrink)

The moral strands of psychology are explored in this collection of essays.

The aim of this paper is to cast light upon the moral vision—the vision of what is good and what is obligatory —that governs many if not most of the motion pictures produced in the United States in recent years. I especially have in mind productions such as Pleasantville, Cider House Rules , and American Beauty , and will give special attention to these three movies in what follows. But the phenomenon in question extends far beyond these cases. The basic (...) idea governing these films is now a wide-spread and deep-lying conviction in the contemporary American soul. It is that moral rules and rigorous moral order in life, as traditionally understood, are meaningless or pointless at best, and really are repressive of the best aspects of human relationships, individuality and creativity . What would have traditionally been thought of as moral propriety and human goodness is now generally thought of as arbitrary and as harmful to life, if not downright vicious (at least in its effects), largely because they eliminate or repress feelings , the true elixir of life. (shrink)