Open peer commentary on the article “Exploration of the Functional Properties of Interaction: Computer Models and Pointers for Theory” by Etienne B. Roesch, Matthew Spencer, Slawomir J. Nasuto, Thomas Tanay & J. Mark Bishop. Upshot: We support Roesch and his co-authors’ theoretical stance on constructivist artificial agents, and wish to enrich their “exploration of the functional properties of interaction” with complementary results. By revisiting their experiments with an agent that we developed previously, we explore two issues that they deliberately left (...) aside: autonomous intentionality and dynamic reutilization of knowledge by the agent. Our results reveal an alternative pathway to constructivism that addresses the central question of intentionality in a single agent from the very beginning of its design, suggesting that the property of distributed processing proposed by Roesch et al. is not essential to constructivism. (shrink)

Çağdaş fizik evrenimizin yaşam için hassas ayarlı olduğunu göstermiştir. Evrenin yaşam için hassas ayarlı olması demek fizik yasaları, başlangıç koşulları ve temel fizik sabitlerinin alabileceği muhtemel değerlerden çok azı yaşama izin vermesi demektir. Bazı teist düşünürler hassas ayarın Tanrı’nın varlığı lehinde geliştirilebilecek Tasarım kanıtlarında öncül görevi görebileceğini iddia etmişlerdir. Diğer taraftan bazı felsefeci ve bilim insanları hassas ayar gözlemenin birden fazla evrenin var olduğunu savunan çok evrenler hipotezini desteklediğini iddia etmişlerdir. Bu iki yaklaşım da hassas (...) ayarın bir açıklamaya muhtaç olduğunu varsayımını yapar. İlk bakışta bu varsayım makul gözükse de bazı felsefeci ve bilim insanları hassas ayarın bir açıklamaya muhtaç olduğu iddiasını reddetmişlerdir. Bu yaklaşımı savunanlar ya evrenin yaşam için hassas ayarlı olmadığını ya da evrenin hassas ayarlı olmasına şaşırmamamız gerektiğini, dolayısı ile hassas ayarın bir açıklamaya ihtiyaç duymadığını iddia etmişlerdir. Bu makalemizde bu iddialarının bir kısmını ele alarak değerlendirecek ve hassas ayarın açıklamaya muhtaç olmadığını temellendirmede başarısız olduklarını göstermeye çalışacağız. (shrink)

Önceki semavi kitapların tahrifi, Kur’an’ın mevsûkiyeti konusunda Müslümanları daha hassas davranma psikolojisine sevk etmiştir. Kur’an’ın Hz. Peygamber tarafından yazdırılması ve sahabeler tarafından ezberlenilmesi ve sonraki süreçlerde; korunması, doğru okunması, lafızlarının muhafazası ve Mushaf üzerine yapılan ve yine sahih okumaya yönelik tasarrufların hepsi önemli addedilmiştir. Kur’an’ın cem’i, istinsahı, noktalama ve harekeleme işlemleri, yaşanmakta olan sosyal, kültürel ve ilmî sürecin bir gereği olarak ihtiyaca mebni gayretler olduğu görülmektedir. Bu çalışmada, Kur’an’ın noktalanması ve harekelenmesi; tarihi seyri, sosyo-kültürel, ilmî ve siyasi saikleri ile (...) ele alınmıştır. Ayrıca ehl-i ilim olmayanların nakt ve i’cam olmadan Kur’an’ın okumasının imkânı meselesi örnekler vermek suretiyle değerlendirilmiş ve Dânî’nin bu konu üzerine yazmış olduğu başyapıtlardan sayılabilecek üç eseri bu bağlamda tanıtılmıştır. Bu araştırmada, Hz. Peygamber tarafından noktalama ve harekeleme yapılmadığı halde ümmet-i Muhammed’in böyle bir tasarrufa gitmesinin tahrif değil, Kur’an’ın doğru ve sahih/kolay okunmasına bir hizmet olduğu zımnen ortaya konulmaya çalışılmıştır. (shrink)

Eğitim-öğretim sürecinin sistemli bir şekilde devam etmesini temin eden öğretim programları, önceden belirlenen öğretim hedeflerinin gerçekleştirilmesi için yol haritası belirler. Öğretim programları, öğretim hedeflerini göz önünde bulundurarak hazırlanan ders içeriği, öğrenmeyi gerçekleştirmek üzere işe koşulacak öğretim yöntem ve teknikleri ile çeşitli eğitimsel uygulamaları kapsayan koordine çabaların tümüdür. Formal düzeyde Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) gözetiminde yürütülen din öğretimi faaliyetlerinde de öğretim programlarının kullanılması söz konusu öğretim faaliyetlerinin daha sistemli ve etkin olarak uygulanmasına katkı sunmaktadır. Geliştirilen öğretim programları hem yaygın din eğitimi (...) faaliyetlerinin standardizasyonunu temin etmekte hem de yürütülen çalışmaların bilimsel araştırmalara konu edilebilmesine zemin hazırlamaktadır. Bu çalışmada DİB tarafından geliştirilen ve Başkanlığın internet sitesinde ilan edilen 13 yaygın din eğitimi öğretim programının yanı sıra hâlihazırda uygulanmayan 3 öğretim programı incelenmiştir. Yapılan incelemelerde yazar tarafından hazırlanan ve program geliştirme süreçlerini içeren bir ölçüt tablo esas alınmıştır. İncelemeler sonucunda elde edilen bulgular tablo üzerinde belirtilerek değerlendirmelerde bulunulmuştur. DİB tarafından hazırlanan programlar incelendiğinde hedef, içerik, süreç, değerlendirme ve bağlam unsurlarından birçoğuna farklı programlarda yer verilmediği tespit edilmiştir. Bazı programlarda sadece konu listesine ve başvurulacak kaynaklara yer verilirken bazı programlarda ise program geliştirme aşamalarının tümü uygulanmıştır. Başkanlığın oldukça önem verdiği ve halk tarafından da büyük bir oranda sahiplenilen 4-6 yaş Kur’an kurslarına yönelik hazırladığı programlarda oldukça özenli ve hassas çalıştığı görülmektedir. Programlarda en çok göz ardı edilen unsurun bağlam olduğu, mutlaka yer verilen unsurun ise içerik olduğu görülmüştür. Öğretim programları için oldukça önemli bir konuma sahip hedef unsuru ise programların çoğunda kendine yer bulurken, göz ardı edilmeyecek sayıda programda da bu unsurun olmadığı görülmüştür. (shrink)

Tarih boyunca Kur’an’ı anlama ve yorumlama faaliyetinin metodolojik bir zemine oturtulmasına yönelik çabaların semeresi olarak oluşup şekillenen klasik Ulûmu’l-Kur’an bahislerinden biri olan nesh konusu Sünnî gelenekte olduğu kadar Şiî gelenekte de farklı yorumlara konu olmuştur. Şiî müfessirler çoğunlukla bu kavramın anlam ve izahı ile ilgili olarak Sünnî meslektaşlarıyla benzer tutumlar sergilemiş olsalar da belli kırılma noktalarında onların kendilerine özgü yaklaşımlara sahip olduğu da gözlemlenebilmektedir. Özellikle nesh ve bedâ kavramları arasındaki benzerlik ve karşıtlık noktaları ile neshin Kur’an dilindeki isimlerinden biri olan (...) insâ kavramı bu farklı yaklaşımların temerküz ettiği hususlar arasında sayılabilir. Bu yazı söz konusu kavramın Şiî tefsir edebiyatı içerisinde nasıl anlaşılmış olduğunu izlemenin yanı sıra bu geleneğin Sünnî gelenekten ayrıştığı noktalara titizlikle işaret edebilmek için kimi değerlendirmeler yapmayı da amaçlamaktadır. Özellikle bedâ kavramı çerçevesinde Şiî tefsir ve daha genel anlamda Şiî düşünce hakkında ağırlıklı olarak dışarıdan teşekkül etmiş algı, bu düşüncenin ilahî bilgide değişiklik ya da eksiklik gibi illetleri mümkün gördüğü şeklindedir. Ne var ki doğrudan Şiî bilginlerin tefsir metinlerinde böyle bir yargıyı doğrulamak için yeterli veri bulunmamaktadır. İnsâ kavramı ise Şiî müfessirler tarafından, onların peygamberlerin ismeti konusundaki hassas tutumlarının neticesi olarak, farklı yorumlara ve mezhep içi tartışmalara konu olmuştur. Bu tartışmalarda Şiî bilginler imamlardan nakledilen rivayetlerin literal anlamlarına sadık kalmakla teorik tutarlılığı sürdürme arasında farklı konumları benimsemişlerdir. Bu bağlamda bu yazı, tefsir disiplini çerçevesinde benimsenen genel kabullerin metin yorumunda sebep olduğu gerilimlere ve açtığı diyalektik düşünme imkânlarına dair daha kapsamlı çalışmalar için bir tür giriş/başlangıç noktası oluşturmayı da hedeflemektedir. (shrink)

Sağlamlık analizi (robustness analysis), çok sayıda birbirinden bağımsız prosedür aracılığıyla aynı sonucun elde edilmeye çalışıldığı epistemik bir stratejidir. Söz konusu strateji bilim pratiğinde açıklama verme ve öndeyi türetiminde başvurulan modellerde sıklıkla kullanılır. Bilimsel modellerin ne derece sağlam ve hassas olduğunun belirlenmesi ile ilgili bir yöntem olduğu için sağlamlık analizi hem bilim insanları hem de bilim felsefecileri açısından epistemik bir öneme sahiptir. Bu makalede öncelikle, sağlamlık analizleri tarihsel çerçevede ele alınmaktadır. Ardından literatürde yer alan farklı sağlamlık analizi sınıflandırmaları ve sağlamlık (...) analizlerinin işlevleri tartışılıp, modeller sağlamlık analizleri ve model temelli açıklamalar arasındaki ilişki ile ilgili bir ayrım yapılmaktadır. Bu ayrım modeller hakkında akıl yürütme ile modeller ile akıl yürütme arasındaki farklılıklar ile ilgilidir. Bu ayrıma göre bilimsel açıklamalarda kullanılan modellerin doğruluğunun koşullarının belirlenmesi sağlamlık analizleri olarak değerlendirilirken, modellerin uygulanabilirliği modeller ile akıl yürütme ile ilgilidir. (shrink)

Between 1893 and 1908, at least six private consortia and the municipality of Baghdad were denied permission to operate steamships on the Tigris and Euphrates on the grounds that a navigation concession had already been granted to the Privy Purse ( hazine-i hassa). The Privy Purse justified its insistence on monopoly with reference to the emerging ideology of development ( nafia), though its ideas about the role of steam technology in nafia stood in contrast to those of private investors and (...) other Ottoman bureaucrats. Working from the hazine-i hassa’s planning memos and contracts, I show that the private treasury envisioned a primarily agrarian future for Iraq, with steamships serving agricultural aims. As such, it focused on envisioning future steamships rather than managing its existing fleet, while still acquiring dominance over land and transport in the region. However, private companies and officials contested this vision, emphasizing the materiality of existing steamships, their roles in trade, and the potential for commercial competition as a means of resisting British imperial encroachment. After the Committee of Union and Progress came to power in 1908, the Privy Purse was disestablished and its properties reverted to the Finance Ministry, opening a brief window during which steamship companies were encouraged to proliferate. Quickly, however, new comprehensive schemes were proposed, though with railways replacing steamships as the corollary to Iraq’s imagined riches. Engaging questions about the futurity of both infrastructure and capital, as well as those posed by the technology-in-use paradigm, this article suggests that the hazine-i hassa is a rich starting point for analysis because the scalar and ontological tensions it embodied highlight how different kinds of futures interact in development planning to affect the present. (shrink)

in a recent article entitled “Hume on the Passions,” Stephen Buckle opens with the claim that Hume’s theory of the passions has largely been neglected. “Apart from a couple of famous sections in the Treatise concerning the sources of action,” he writes, “the subject matter has rarely excited interest.”1 His analysis of why the subject of the passions in Hume has been uninspiring points to the fact that readers have largely misunderstood the point of Hume’s theory. They usually regard the (...) account as yet another mechanistic analysis of the passions in the vein of seventeenth-century science, alongside the offerings of Malebranche, Hobbes, and Spinoza. Buckle is right to point out that there is a.. (shrink)

The period from Kant to Hegel is one of the most intense and rigorous in modern philosophy. The central problem at the heart of it was the development of a new standard of theoretical reflection and of the principle of rationality itself. The essays in this volume, published in 2000, consider both the development of Kant's system of transcendental idealism in the three Critiques, the Metaphysical Foundations of Natural Science, and the Opus Postumum, as well as the reception and transformation (...) of that idealism in the work of Fichte, Schelling and Hegel. (shrink)

BACKGROUND: Hallucinations and delusions that complicate Parkinson’s disease could lead to nursing home placement and are linked to increased mortality. Cognitive impairments are typically associated with the presence of hallucinations but there are no data regarding whether such a relationship exists with delusions. OBJECTIVE: We hypothesized that hallucinations would be associated with executive and visuospatial disturbance. An exploratory examination of cognitive correlates of delusions was also completed to address the question of whether they differ from hallucinations. METHODS: 144 PD subjects (...) completed a neuropsychological battery to assess cognition and the SAPS to examine psychosis. Correlational analyses assessed associations between hallucinations and delusions with cognitive domains. RESULTS: 48 subjects reported psychotic symptoms: 25 experienced hallucinations without delusions, 23 had symptoms dominated by delusions. Severity and/or number of hallucination subtypes were significantly correlated with lower scores in language, memory, attention, executive functioning, and visuospatial ability. Correlations with delusions were non-significant. Tests of differences in the size of the correlations between groups revealed a significant relationship between language and visuospatial performance with hallucinations. CONCLUSIONS: Cognitive correlates of hallucinations and delusions appear to be different in PD, suggesting distinct pathogenic mechanisms and possibly anatomical substrates. Hence, delusions may not share the same associations with dementia as hallucinations. Since this is a new finding, further studies will be needed to confirm our results. (shrink)

Scholarship on the Euthydemus has largely focused on the protreptic character of the Euthydemus—that is, the manner by which Socrates attempts to turn the young Cleinias toward philosophy. By focusing on the dramatic structure of the text, and above all its comic tenor, this article argues that it is Crito—he to whom Socrates tells his hilarious story of his encounter with the two sophist-brothers—who is the real object of Socrates’s protreptic speech.

Hegel’s basic position so far on the various meanings of evil as necessary and thereby intelligible directly in the development of spirit might be summed up as follows. Evil is always a necessary moment of instability which gives impetus in the movement from various meanings of particularity to various meanings of universality; from the more abstract expression of potential unity and truth to the more actualized notion and unity.

Health professionals do not always have the luxury of making “right” choices. This article introduces the “devil's choice” as a metaphor to describe medical choices that arise in circumstances where all the available options are both unwanted and perverse. Using the devil's choice, the paper criticizes the principle of double effect and provides a re-interpretation of the conventional legal and ethical account of symptom relief in palliative care.

Influence of Buddhism and Sankhya school of Hindu philosophy on Shankaracharya, Hindu Vedantist; a study.

Consideration of the work of Sade in relation to Adorno usually refers to the much-discussed chapter from Dialektik der Aufklärung. But Adorno made a number of other remarks across his career that suggest a very different reading. I will discuss the three most significant of these remarks and show how they develop an approach to the libidinal aspect of aesthetic experience that challenges our understanding of the relation of thought and language. In doing so, Sade’s works indicate an extraordinary liberation (...) of the dialectic of natural-history through a mimesis of desire, which is made apparent in what Sade’s texts literally present; in their contingency and also their facticity. (shrink)

In _Opposition to Philosophy in Safavid Iran_ Ata Anzali and S.M. Hadi Gerami offer a critical edition of what is arguably the most erudite and extensive critique of philosophy from the Safavid period. The editors’ extensive introduction offers an in-depth analysis that places the work within the broader framework of Safavid intellectual and social history.

This work is the first to demonstrate the differences and similarities between Plato's myths and the traditional kind of which he was critical. It also actively demonstrates the extent to which his own myths support or undermine the philosophical ideas of the dialogues in which they are set. It offers new arguments and criticism on point of detail concerning modern interpretations.