Bentham, a founder of political science based on the calculation of interest, has been misread as a crass materialist. I argue, instead, that Bentham's interest is a specific product of the imagination, and the pleasures and pains of which it is composed are also products of the imagination. On my reading, interests and imaginations are always governed and the role of Bentham's political science is to help govern them more effectively and efficiently. Political science is a mode of what he (...) calls. Various interest-based modes of analysis have been attacked by constructivist critics, but I argue that the arch-theorist of interest himself relies on constructivist modes of analysis. What lessons can we learn from this? We should pay less attention to methodological and foundational conflicts, and pay more attention to the practices of government that social science may or may not indirectly legislate. (shrink)

Jeremy Bentham, philosopher and reformer, is one of the most influential thinkers of the modern age. This introduction to his writings presents a representative selection of texts authoritatively restored by the Bentham Project, University College London. As well as more familiar pieces on utility, law, and politics/policy, highlights include the succinct essay “On Retrenchment” and a never-before-published treatise on sex. The volume is completed by major interpretative essays by Mark Canuel, David Lieberman, Jennifer Pitts, and Philip Schofield. The texts included (...) in the book are: -Sex -An Introduction to the Principles of Morals and Legislation, Preface and Chapters 1–5 -Place and Time -Rationale of Judicial Evidence, Specially Applied to English Practice, Book 1, Chapter 1 -Constitutional Code Rationale, Chapters 1 and 2 -Pannomial Fragments -Panopticon, or, the Inspection-House, Letters 1, 2, and 6 -Of Publicity -Manual of Political Economy, Chapters 1 and 2 -Nonsense Upon Stilts -On Retrenchment. (shrink)

Keine ausführliche Beschreibung für "Meisterwerke der Staatsphilosophie" verfügbar.

Kadınların mukaddes görevlerini, insan neslinin devamlılığını sağlamayı yerine getirebilmelerine imkân veren aylık kanama dönemlerinin ironik bir şekilde kirlilik sebebi sayılması kadim bir kabuldür. Belki de ilkel inançlarda kana yüklenen tabu anlamı bu kabulün benimsenmesinde rol oynamıştır. Her ne kadar feminist akımlarla beşeriyet tarihinin başlangıcındaki anaerkil dönemde kadınlara kutsallık katan doğurganlıklarının bir uzantısı olan adet görmelerinin, ataerkil düzene geçişle bir aşağılanma ve murdarlık sebebi sayılmaya başlandığı iddia edilmiştir. Fakat bu görüşün dayanakları doğruluğunu ispatlayacak sağlamlıkta olmadığı gibi alanın uzmanlarınca da ortaya atılmıştır. (...) Bir hukukçunun mitolojik anlatıları da referans alarak yaptığı taraflı bir antropolojik okumadır. Ayrıca tarihi süreçte kadınların regl dönemlerindeyken bereket ve şifa kaynağı görüldüklerinin de etrafına pislik bulaştıran bir murdarlık halinde kabul edildiklerinin de örnekleri bulunmak mümkündür. Bununla birlikte hayızlı kadını kirli kabul eden anlayışın daha yaygın olduğu söylenebilir. Özellikle bu güne ulaşan şekliyle Yahudilikte, Cennette işlediği ilk günah sebebiyle cezalandırılmasının sonucu olarak adet gördüğü kabul edilen kadın, manen kirlidir ve bu kiri dokunduğu her şeye bulaştırdığından tecrit edilmelidir. Kanaması bittiğinde temizlenmesiyse özel ritüellerle mümkündür. Zaten Yahudilikte kirlilik sebepleri ve kirliliğin toplumda yaygınlaşmaması için alınması gereken tedbirler ile ilgili ahkâm, geniş ve karmaşıktır. Onlara göre cüzzam hastalığına yakalanmak da kirlilik sebeplerindendir ve cüzzamlı olan kişi de, özellikle din adamlarından, tecrit edilmelidir. Güncel Hristiyanlık, Yahudiliğin hayızlı kadınla ilgili düzenlemelerinin neredeyse uygulanamaz yükünden hepsini yok sayarak kurtulmuştur. Fakat ontolojik açıdan kadını ilk günahtan sorumlu tutma anlayışını genel olarak devam ettirmektedir. Cüzzamlıysa Hz. İsa (as) aracılığıyla tedavi edilerek Tanrı'nın rahmetinin ulaştığı bir konuma gelmiştir. İslam dini ise ilk günahı işlemede kadına ayrı bir sorumluluk yüklemediği gibi adet dönemini de bir kirlilik sebebi saymaz. Ama Medine'de Yahudilerle bir arada yaşayan Müslümanların, İslam öncesi Arap kültüründe de bulunan adetli kadını kirli sayma inancından etkilendiği anlaşılmaktadır. Öyle ki Yahudiler gibi hayızlı eşlerini evden çıkarmaları gerekip gerekmediğini, yaptıkları yemeği yiyip yiyemeyeceklerini sorgulamışlardır. Hz. Muhammed (as), hayızlı kadın hakkında indirilen ayetteki ifadeleri açıklarken, kadınları kirli kabul edip tecrit etmenin yanlış bir yorum olduğunu vurgulamıştır. Aksine bu dönemdeki kadınların temiz oldukları hakikatini hem sözleriyle hem de uygulamalarıyla göstermiştir. Sünnete uygun davranışın adetli eşle, tam bir cinsel birliktelik hariç, ilişkinin devam ettirilmesi olduğunu açığa çıkaran rivayetlerin sayısı çoktur. Öncellikle uygulamaya bizzat şahit olan müminlerin annelerinden ve diğer sahâbeden; Hz. Peygamber'in hayızlı eşiyle aynı yatak ve yorganı kullandığını, aynı sofrada yemek yediği hatta onun ısırdığı yerden ısırıp bardakta dudağının değdiği yerden içtiğini, hayızlı kadının elinin, kan bulaşmadıkça giydiklerinin, tükürüğünün temiz olduğunu açıklayan bilgiler aktarılmaktadır. Yine de konu etrafındaki tartışma ve yanlış uygulamalar tabiîn döneminde devam etmiştir. Zira adetli eşle yatılır mı, aynı yorgan kullanılır mı, yaptığı yemek yenilir mi, döktüğü suyla abdest alınır mı gibi sorgulamalar sürdürülmüştür. Hz. Peygamber'in aile efradından İbn Abbas'ın hayızlı hizmetlisine saçını taratmaktan çekindiği, tabiîn fakihlerinden loğusalık kanaması bittiği halde eşini kırk gün geçmeden yanına kabul etmeyenin veya aynı yorganla yatmamayı tavsiye edenin olduğu nakledilmektedir. Kadim inançların değişiminin zorluğu bu örnekte de açığa çıkmaktadır. Ayrıca kadınların aybaşı hali İslamî literatürde çoğunlukla fıkhî açıdan ele alınmıştır. Çünkü kadınların bu dönemde bulunması ibadetler ve muamelat açısından farklı sonuçlar doğurmaktadır. Bu arada kadınla ilgili kökleri Eski Ahid'deki yaratılış kıssasına giden ontolojik suçluluğu ve cezayı hak ettiği inanışlarının Hz. Peygamber'in sünnetiyle ret edilmesinin önemi dikkatten kaçmaktadır. Kur'an'ın deyimiyle eza/sıkıntı çeken kadına muhabbet ve ilgi gösterip desteklemenin sünnette vurgulanması da meselenin ihmal edilen bir yönüdür. Oysaki nasıl cüzzamlı Hz. İsa aracılığıyla uzak durulması gereken murdarlıktan Allah'ın bir peygamberi aracılığıyla şifa ulaştırılmasına layık kulu konumuna geldiyse, hayızlı kadın da Hz. Muhammed'in sünnetindeki uygulamayla bir arada yaşanacak, manen temiz kişi konumuna getirilmiştir. (shrink)

2011 Reprint of 1943 Edition. Full facsimile of the original edition, not reproduced with Optical Recognition Software. "St. Thomas Aquinas" is enriched by the author's unique ability to see the world through the saint's eyes, a fresh and animated view that shows us Aquinas as no other biography has. Acclaimed as the best book ever written on Aquinas by such outstanding Thomists as Jacques Maritain, Etienne Gilson, and Anton Pegis, this brilliant biography will completely capture the reader and leave him (...) desirous of reading Aquinas' own monumental work. (shrink)

Intentionality in Interaction revisits some of the classical questions to be found in the original programme for second-personal studies as established in Thompson's 2001 JCS issue and sheds new light on them, witnessing the evolving dynamics of such a programme over the last decade. The contributions in this issue approach the questions of how persons share intentions, emotions, and experiences, of how interaction is shaped by and transforms affection, emotion, and cognition, and of how such interactions develop over time and (...) provide important insights into the development of human capacities in general, both in normal and pathological cases. In this introduction, we situate the special issue in the context of social cognition in general and second-personal studies in particular. We propose an outline of a new framework to approach questions regarding interaction and its development and evolution, a framework based on a novel understanding of interaction in terms of engagement between persons. (shrink)

This volume contains papers that represent Leibniz’s early thoughts on the problem of evil, centering on a dialogue, the Confessio philosophi, in which he formulates a general account of God’s relation to sin and evil that becomes a fixture in his thinking. How can God be understood to be the ultimate cause, asks Leibniz, without God being considered as the author of sin, a conclusion incompatible with God’s holiness? Leibniz’s attempts to justify the way of God to humans lead him (...) to deep discussion of related topics: the nature of free choice, the problems of necessitarianism and fatalism, the nature of divine justice and holiness. All but one of the writings presented here are available in English for the first time. (shrink)

Cf. Jardine 1974a, p. 29; chapter 6 is 'an elegant account of developments in late scholastic debating exercises' (Jardine 1974b, 33). Cited Van den Burgh, 126 n. 95 re Grotius's method. cit. Mancosu 1996, 232 n. 39.

Volume 20, Issue 2, February 2020, Page 20-22.

Challenging the assumption that the concept of divine action is necessarily paradoxical, on the grounds that God is radically transcendent of finitude, or can perform only a master act of creating and sustaining the universe, Frank Kirkpatrick defends as philosophically credible the Christian conviction that God is a personal Agent who also acts in particular historical moments to further the divine intention of fostering universal community. Kirkpatrick claims that God and the world are distinct realities "together bound" in a mutual (...) relationship of reciprocal historical action. In this relationship, God both acts upon and responds to human beings in specific moments in their history. The implications of this claim for understanding the biblical narrative, the problem of evil, cosmological theories, and the realism of Christian community are pursued. (shrink)

We explore three questions about Earth system modeling that are of both scientific and philosophical interest: What kind of understanding can be gained via complex Earth system models? How can the limits of understanding be bypassed or managed? How should the task of evaluating Earth system models be conceptualized?