Edited proceedings of an interdisciplinary symposium on consciousness held at the University of Cambridge in January 1978. Includes a foreword by Freeman Dyson. Chapter authors: G. Vesey, R.L. Gregory, H.C. Longuet-Higgins, N.K. Humphrey, H.B. Barlow, D.M. MacKay, B.D. Josephson, M. Roth, V.S. Ramachandran, S. Padfield, and (editorial summary only) E. Noakes. A scanned pdf is available from this web site (philpapers.org), while alternative versions more suitable for copying text are available from https://www.repository.cam.ac.uk/handle/1810/245189. -/- Page numbering convention for the pdf (...) version viewed in a pdf viewer is as follows: 'go to page n' accesses the pair of scanned pages 2n and 2n+1. Applicable licence: CC Attribution-NonCommercial-ShareAlike 2.0. (shrink)

Sevgi, Mâtürîdî ahlak anlayışının dayandığı genel karakterlerden biridir. Ahlak içerisinde iradi bir eylem ön planda yer almış olsa da aslında bu eylem sevgi temeline dayanaklık etmektedir. Mâtürîdî’nin sevgi anlayışının temelinde, varlıklara sevginin Allah tarafından verildiğinin bilinmesi gerekliliği vardır. Çünkü insan fıtratında olan bu duygunun yani sevginin, sıradan bir yönelimin dışına çıkması ve insanı yücelten bir nitelik kazandırması bu temele dayanmaktadır. Mâtürîdî, her insanda doğuştan gelen bir güzellik eğilimi ya da güzel olana sevgi besleme gibi bir yatkınlığın olduğunu ifade etmiştir. Allah (...) sevgisinin de insanda fıtri bir duygu olduğu düşüncesindedir. Yaratılıştan gelen bu duygu kişiyi ahlaki açıdan Rabbinin rızasını kazanma ve insanın Rabbini sevme düşüncesinden ayrı değildir. Kendisine karşı sevgi duyulan bir Allah düşüncesi kişide övülen ahlaki fiillere yönlendiren önemli bir unsur olarak görülmektedir. Bu temel sevgi anlayışının bilinmesi, kişinin kendisiyle yüceleceği bir erdeme dönüşmesine zemin hazırlamaktadır. Mâtürîdî’nin izahlarında genellikle fiilde sevgiyi Allah ile bağlantılı olarak ele aldığını görmekteyiz. Ayrıca sevgi erdemi (el-Fadl fi’l-Mevedde), bir fiili gerçekleştirirken Yaratan’ın memnun olması için onu severek yapmak ve sevmediği bir fiilden de sırf O memnun olmayacağı için uzaklaşmak düşüncesini içinde barındırır. Mâtürîdî’nin izahlarının genelinde Allah’tan korkma anlamında “takva” ve bu kökten türeyen kelimelerde içinde sevgiyi barındıran bir korku olduğu vurgulanmaktadır. Ayrıca ifrat ve tefrite düşerek ‘orta yol’dan ayrılanın durumu da ‘takva’ya uygunluktan uzaklaşmakla eşittir. Öyle ki takvaya uygun olan fiilin ifrattan, tefritten uzakta ve ortada, dengeli olması gereklidir. Ayrıca Mâtürîdî adaleti ‘orta yol’ olarak tanımlar ve bir şeyin orta yolunun adalet üzere olmasına bağlar. Bir başka açıdan buna, ‘fiillerde hikmetli davranmak’ da diyebiliriz. Zaten Mâtürîdî’ye göre ‘Hikmet’ isabet etmek demektir. Yani her şeyin yerli yerine konulmasıdır. Mâtürîdî, kalpteki sevgi duygusunun hakikatinin bilinemeyeceğini ifade ederken insandaki muhabbet duygusunun da ancak kendisinden fayda gördüğü kişiye olacağını, fayda görmediği kişiye sevgi duyamayacağını ifade eder. Mâtürîdî’ye göre insan neyin kendisi için iyi olduğunu veya neyin kötü olduğunu, hakiki amaçlarının neler olması gerektiğini belirlemeye çalışan ve erdemli bir yaşayışı nasıl gerçekleştirmesi gerektiğini anlamlandırmakla görevli olan bir varlıktır. İnsanın ahlaki yapısına baktığımızda da hangi gayeler etrafında yaşam sürmesi gerektiğini, iyi ve kötünün, ödev ve sorumlulukların belirlenmesi gibi düşüncelerin insan varlığında ahlaki temel bir amaca dayandığını ya da dayanması gerektiğini görmekteyiz. Biz de bu çalışmamızda Mâtürîdî ahlakına felsefi bir bakışla kavramsal olarak sevgiyi nasıl anlamlandırdığını ele almaya çalışacağız. (shrink)

Müslüman kadınların İslami gelenekler tarafından bastırılmış mı özgürlüğe kavuşturulmuş mu olduğuna dair pek çok çalışma bulunmakta. Bu çalışmalardan bazıları başörtüsü gibi İslami geleneklerin bir baskı unsuru olarak görürken, bazıları da Müslüman kadınların bu gelenekleri uygularken kendi iradelerini ortaya koyduğunu, dolayısıyla bu geleneklerin bir baskı emaresi olarak görülemeyeceğini savunur. Bu çalışmada, Müslüman kadınların hayatlarının çok yönlü, ilişkisel ve mekân bağlamında şekillendiğini incelememizi sağlayacak, Deleuze felsefisi bağlamında ele alınan irade ve özgürlük kavramlarını kullanmak amaçlanmıştır. Diğer bir ifade ile Fransız filozof Gilles Deleuze (...) tarafından ortaya koyulan ilişkisel ontoloji Müslüman Kadın çalışmalarını sorgulamak için kullanılmaktadır. Bu ilişkisel ontoloji üzerinden, Müslüman kadınların dini söylemler çerçevesinde olumsuz resmedilmeleri sorgulanmakta ve bu kadınların deneyimlerine ve pratiklerine dair alternatif açıklamalar ortaya konulmaktadır. Böylece, Deleuze’in felsefesi bağlamında ele alınan irade ve özgürlük kavramları kullanılarak Müslüman kadınların dini katılım ve uygulamaları üzerinden pasif ve irade göstermeyen kadınlar olarak tasvir edilmesi sorgulanmaktadır. Müslüman kadınların durumsal uygulama ve deneyimlerini keşfedebilecek nitelikte akademik bir bakış açısı önerilmektedir. Özet: Bazı batılı kuruluşlar medeniyetler çatışması söylemini temel alarak tekil bir Müslüman dünyası tarif edip bu tek tipleştirilmiş tarifi Islama ve Müslümanlara karşı mücadele etmenin neden gerekli olduğunu gerekçelendirmek için kullanmaktadır. Müslüman kadınlar İslam gelenekleri ve Müslüman erkekler tarafından baskıya uğrayan bir gurup olarak resmedildiği için, bu söylemlerde Müslüman kadınlara dair konular önemli odak noktalarından birisi olmaktadır. Örneğin Müslüman kadın kimliğinin sembolü olarak görülen başörtüsünün bir baskı unsuru olup olmadığına dair tartışmalar görülür. Müslüman kadının başörtüsü ile bastırılmış mı özgürleştirilmiş mi olduğuna dair pek çok çalışma da bulunmaktadır. Bu çalışmalardan bazıları başörtüsü gibi İslami geleneklerin Müslüman kadınları baskıladığını ileri sürerken bazıları da kadınlar başörtüsü kullandığında bunu kendi iradeleri ile yaptığını tartışır. Örneğin Saba Mahmood irade, özgürlük, istek ve direnme gibi kavramların liberalizm temelinde anlaşılmasını sorgulayarak Müslüman kadınlar hakkındaki bu söylemlere karşı çıkar. Bu çalışmalardan bazıları da Müslüman kadınların ve onların iradelerini kullanmalarına dair konuların tarihsel ve mekânsal bağlamda yapılması gerektiğini savunur. Her ne kadar bu konuda yapılan çalışmalar olsa da, bu konu daha fazla araştırmaya ve yeniden ele alınmaya muhtaçtır. Bu çalışmada, bu konuyu çok yönlü, Müslüman kadınların deneyimlerini, isteklerini ve uygulamalarını ilişkisel ve mekânsal olarak ele alma imkânı vereceğinden, ilk olarak irade ve özgürlük kavramlarını Deleuze felsefesi temelinde ele alınmaktadır. Diğer bir deyişle, Fransız filozof Gilles Deleuze’a dayandırılan ilişkisel ontolojik bakış açısı Müslüman kadına dair tartışmalara uygulanmaktadır. Bu ilişkisel ontolojiye göre, dünya bedenlerin toplamından oluşur. Her varlık, biyolojik organizma, sosyal yapı ve soyut yapı bir bedendir. Bu bedenlerin her birisi, ister insan bedeni ister insana ait olmayan bir beden olsun, ister maddi ister madde dışı olsun, ister sosyal ister psikolojik yapılar olsun, ilişkilerin akımı ile şekillendirilir. İnsan bedeninin biyolojik, zihinsel, sosyal ve psikolojik bileşenlerini içine alan her yönü de çoklu ilişkiler ile oluşturulur. Bu yüzden, bir insan öznesi hakkında konuştuğumuzda, aslında karmaşık ve çoklu ilişkilere dair konuşuruz. Bedenin bu şekilde ele alınması irade kavramının da yeniden ele alınmasını gerektirir. İrade kavramının bu bağlamda ele alınması dikkati bedenleri üreten ilişkiler üzerine odaklar. Bedenler ilişkilerin akımı ile şekillendirildiği için, bedenlerin belirli şekillerde hissetme, davranma ve istemeye dair kapasiteleri de sahip oldukları ilişkilere göre şekillenir. Bu ilişkisel ontoloji temelinde, Müslüman kadınların bedenlerinin ilişkilerin akımı ile şekillenen çoklu elementlerin karmaşık bir araya gelişler olarak ele alınmalıdır. Bu kavramlaştırma Müslüman kadınların hayatının izole edilmiş dini gelenekler temelinde oluşmuş gibi resmedilmesini sorgulatmaktadır. Müslüman kadınların iradeleri, kapasiteleri ve sınırlılıkları kadar deneyimleri, pratikleri ve istekleri de sosyal-politik söylemler, aile içi ilişkiler, materyal yapılar ve ekonomik şartlar gibi çoklu faktörler ile kurulan ilişkiler üzerinden şekillenir. Diğer bir ifade ile bu kadınların belirli şekillerde davranmaya dair güçleri kendilerini çevreleyen bedenler ile kurdukları ilişkilere göre şekillenir. Bu bedenler dini veya seküler unsurlar olabilir, insan veya insana ait olmayan unsurlar olabilir, ya da maddi veya madde dışı faktörler olabilir. Sonuç olarak, Müslüman kadınların bedenleri ve irade gösterme şekilleri her zaman bir süreklilik içinde bağlantı kuran veya bağlantılarını koparan çeşitli elementler ile üretilmektedir. Deleuze felsefesi temelindeki bu beden ve irade kavramlaştırmaları Müslüman kadınların dini geleneklerine salt itaat temelinde resmedilmelerini sorgulamak için kullanılmaktadır. Bu kadınların hayatlarındaki çoklu yapısal denebilecek elementlerin aydınlatılması amaçlanmakta ve onların iradelerinin parçalı ve ilişkisel bir şekilde anlaşılması önerilmektedir. İlişkisel ontolojik lensler aracılığı ile Müslüman kadınlar resmedilirken görünmez kılınan veya fotoğrafın dışında bırakılan dinamik ve heterojen unsurlar tetkik edilmektedir. Bu amaç için, Deleuze felsefesi temelinde yapılan kavramlaştırılmalar 2018’de doktora çalışması için Başkent Kadın Platformunda yapılan bir röportaja ve Türkiye’deki bazı etnografik gözlemlere uygulanmaktadır. Ortaya konulan teorik bağlama daha uygun olacağından, bir gruptan ya da daha geniş bir çerçevede veri toplamak yerine, bu röportajdan elde edilen verilerin detaylı bir şekilde ele alınması amaçlanmaktadır. Bu ontolojik bakış açısını Müslüman Kadın konusuna uygulayarak, Müslüman kadınların hayatındaki çoklu ve ilişkisel etken güçlere odaklanılması amaçlanmaktadır. Müslüman kadının yalnızca dini söylemler temelinde negatif olarak tanımlanması sorgulanmakta ve Müslüman kadınların deneyimlerini ve uygulamalarını anlamak için alternatif modeller olabileceğine dikkat çekilmektedir. Diğer bir şekilde ifade etmek gerekirse Müslüman kadınların deneyimleri ilişkisel, çok yönlü, parçalı ve muayyen olarak ele alınmalıdır. Hayal edilen tekil bir grup yerine, çok yönlülüğün ve ilişkiselliğin keşfedilmesine ihtiyaç duyulmaktadır. Bu yüzden Müslüman kadınların belirli zeminler temelinde anlaşılmaya çalışılması önerilmektedir. Bu tur bir analizde, bir araştırmacının amacı Müslüman kadını çok yönlü bir özne ve irade anlayışı temelinde belirli zeminlerde keşfetmek olmalıdır ki iç içe geçmiş baskı ve özgürleşme şekilleri de anlaşılabilsin. Müslüman kadının kimliğinin kategorileştirilmesi ve marjinalleştirilmesi yerine, devam edegelen şekilde deneyimlerin ve uygulamaların oluşum ve yeniden oluşumlarının üzerinde durulmalıdır. (shrink)

Through an engagement with Sylvia Wynter, this article explores how black feminist critiques of the human can inform critical genealogies of religion. Specifically, the article develops a theoretical framework to interrogate how the modern construction of religion and the secular also produces racial identities and hierarchies. To draw attention to the global dimensions of this project, the article foregrounds the seminal work of Jason Ā. Josephson-Storm in his book, The Invention of Religion in Japan. The article argues that studies (...) like Josephson-Storm's show how religion helps transform existing forms of social organization within a bio-evolutionary conception of the nation, and is used by the state to differentiate between who can be considered fully human and who cannot. In this process “superstition” or “irrationality” is rewritten as a biological threat to the health and well-being of “the people,” and political domination is represented as a struggle to purify the nation. (shrink)

This book traces the intellectual revolution initiated by Thales in the sixth century BC to its culmination in the metaphysics of Parmenides.

We consider the theoryT IT of infinite terms. The axioms for the theoryT IT are analogous to the Mal'cev's axioms for the theoryT IT of finite terms whose models are the locally free algebras. Recently Maher [Ma] has proved that the theoryT IT in a finite non singular signature plus the Domain Closure Axiom is complete. We give a description of all the complete extension ofT IT from which an effective decision procedure forT IT is obtained. Our approach considers formulas (...) built up with syntactic terms containing pointers. Using such a technique, the analysis of the theoryT IT can be carried out in analogy with Mal'cev's analysis ofT FT. Our results follow from an effective quantifier elimination procedure for formulas with pointers. (shrink)

Markov, A. A. On constructive mathematics.--Ceĭtin, G. S. Mean value theorems in constructive analysis.--Zaslavskiĭ, I. D. and Ceĭtlin, G. S. On singular coverings and properties of constructive functions connected with them.--Maslov, S. Ju. Certain properties of E. L. Post's apparatus of canonical calculi.--Zaslavskiĭ, I. D. Graph schemes with memory.

Post-globalization trends have left many people with a sense of insecurity—on both the economic and the employment fronts. Business re-engineering, downsizing, lay-offs, excessive consumerism and greed have altered the rules of the business game. Skewed attention to mere economic criteria in many business organizations, even at the cost of societal and environmental factors, is leading to a sense of hollowness, ‘something missing’, in the organization and its employees. People are making every attempt to discover this ‘missing component’ in their lives, (...) with particular reference to their work lives. This ‘missing component’ is referred to as ‘spirit at work’ in management literature. Bringing in spirit at work has become a matter of priority for many business organizations, in their drives for sustained success. Spirit at work is about care, compassion, integrity, and about attempting to live one’s values at the workplace. It is about employees who are passionate and energized by their work, who find meaning and purpose and pursue excellence in their work, and who feel that they can express their complete selves at work. It is about individuals and organizations that see work as an opportunity to grow and to contribute to society in a meaningful way. Spirit at work can be better understood by gaining clarity about the key aspects that constitute this concept. This article reviews the extant litera-ture on spirit at work, highlights the key dimensions of spirit at work, and elaborates on each of them. A number of Indian scholars like S.K. Chakraborty, Subhash Sharma, M.B. Athreya, Panduranga Bhatta and others have proposed an Indian perspective of spirit at work and have elaborated on it since a decade and a half. This article extends the Indian perspective further, based on Indian psychophilosophy, and establishes its comprehensive and inclusive nature that enables incorporation of most of the key dimensions of spirit at work as identified in literature. (shrink)

I do not mean to suggest that Kroner's book is not in many places interesting and learned, nor that, in its original form of lectures, it had no value. But, apart from the exaggeration and distortion of the central thesis, the detailed treatment of historical points leaves one with little confidence and robs the work of what usefulness it might have had. Thus an unquestioning application of Nietzche's division of Greek thinkers into 'Dionysiac' and 'Apollonian' leads to remarks like the (...) following: "Aristotle has little in common with the Dionysian romanticism and universal dynamism of Heraclitus, and yet there is a kinship between them based upon becoming instead of being". What evidence we have for the Presocratic period is harshly treated. On p. 85 this is the 'more literal' of two versions of Anaximander's fragment and its introduction: "All things are going back through destruction, whence they had come through generation, according to what is due; for they suffer just punishment by repayment to each other the wrong in the succession of time"--but Anaximander did not, in fact, write nonsense like this. Even a simple sentence like Heraclitus fr. 113 is mistranslated as "Thinking is the same for all," where the Greek is ξυνόν and not τὸ αὐτό. Nor is Kroner incapable of rebuking others for mistakes of his own; thus on p. 110 he writes: "J. Burnet, e.g., waters down the words of Parmenides which literally rendered are: 'The same is to know and that on behalf of which thought is,' by letting Parmenides say: 'You cannot find thought without something that is as to which it is uttered.'" But Burnet was translating not the line translated by Kroner, but the following one, a line ignored by Kroner and one which seriously damages his interpretation of Parmenides. Then the Greek word ἰδέαι, used of Plato's Forms, is implied to connote ideas existing in the mind; Socrates is the most worth-while of Greek thinkers because in some respects he resembled Jesus Christ; he was not really an ethical thinker, though, and in any case Plato's Forms owed nothing to him--and so on. The best treatment is of Aristotle; and there are many short sections of acute discussion, as, for example, on the meaning of the second part of the Parmenides. But the mind may be spinning so wildly by the time it reaches them that it is incapable of recognizing them. Cambridge University. (shrink)

Open peer commentary on the article “The Banathy Conversation Methodology” by Gordon Dyer, Jed Jones, Gordon Rowland & Silvia Zweifel. Upshot: This commentary will address the implicit and explicit connections between Banathy’s Conversation Methodology, which is the heart of the process used at the IFSR Conversations held every two years in Austria, and constructivist theories in application.

This book traces the intellectual revolution initiated by Thales in the sixth century BC to its culmination in the metaphysics of Parmenides.

In the sixties I attempted to comprehend the Zen paradox: 1,400 years of handing down a tradition through absurd statements. I had to construct a theory of the absurd. It led me to the conclusion that not only connections among words could be absurd ; connections among objects themselves could also be absurd. God hung on the cross seemed an absurdity. The Apostle Paul acutely felt this absurdity, and later Tertullian felt it even more acutely. A thousand years later, for (...) Aquinas, the sense of absurdity had subsided, and the diminution of God to the "perspective of the slave" became a postulate of scholastic reason. In all transitional periods, when the "world is out of joint," a palpably absurd situation arises, and grotesque, absurd literature is created. François Villon became popular in Russia in the twentieth century, not very long before Kafka; the poem written for the contest in Blois engraved itself in my memory. The poem is rational in its own way, i.e., it describes well the realities of life itself. (shrink)

The faults of logical empiricist accounts of metascientific discourse are examined through a study of the modifications Carnap makes to his version of the program over four decades. As empiricists acquiesced on the distinction between theory and observation, Carnap attempted to retain and insulate an equally suspect sharp distinction between the theoretic and the pragmatic. Carnap's later philosophy was understood as a modification of the program in the direction of pragmatism. But neither the key notion of "external questions" nor an (...) instrumentalist understanding of "pragmatic utility" are genuinely compatible with pragmatism. This underlines the need to clarify what is unique to pragmatic views of cognitive evaluation and normative discourse as they affect scientific reasoning. I conclude by suggesting how pragmatic conceptions of metascientific discourse can work to correct misconceptions about norm generation and governance that are shared in logicist and historicist accounts. (shrink)

Starting from the definition of `amorphous set' in set theory without the axiom of choice, we propose a notion of rank (which will only make sense for, at most, the class of Dedekind finite sets), which is intended to be an analogue in this situation of Morley rank in model theory.