Als er in onze levens één trend is aan te wijzen, dan is het wel dat spullen steeds belangrijker worden. Het begon ooit met een scherpe steen waarmee onze voorouders dieren vilden, inmiddels zijn we bij de smartphone aanbeland. Daartussen liggen de ploeg, de schoenen, de wasmachine en de auto. En nog een paar miljoen dingen die door mensen zijn uitgevonden, maar die ons ook hebben veranderd. Ze maken ons tot wie we zijn. Er is wel iets met de dingen (...) aan de hand: het zijn er erg véél. Ze zijn een prominente rol gaan spelen in onze zorgen over de toekomst van onze planeet. Moeten er minder spullen komen, moeten ze anders ontworpen of geproduceerd worden? Moeten we om te beginnen zelfbewuster, minder achteloos met de dingen omgaan? Met nieuwsgierige blik en met soepele pen onderzoekt Oosterbaan wat dingen in ons leven doen. Van huishoudelijke apparatuur tot duurzaam design en van rommelbakjes tot verkeersborden: na lezing van 'Het leven van dingen' kijk je met nieuwe waardering naar de dingen."--Page 4 of cover. (shrink)

This article engages with current discussions on the politics of aesthetics to theorize the role of popular art in reproducing or contesting urban orders. Specifically, we engage with scholars who have taken up the work of Jacques Rancière to understand how power structures are normalized through ‘the distribution of the sensible’. Building on and critically engaging with debates on the ‘post-political city’, we suggest that all too often scholars fall back on a binary, state-centric approach that depicts non-state popular aesthetics (...) as either revolutionary and disruptive, or as indicative of an alternative form of oppression. Drawing on our work in Kingston, Jamaica, and Rio de Janeiro, Brazil, we argue that sensorial-political, art-based urban struggles shape multiple urban orders that are distinct but not necessarily antagonistic. Applying Stuart Hall’s work on popular culture to contexts of criminal governance, we show how art is often simultaneously supportive and disruptive of urban orders. (shrink)

“Aja ngomong waton, nanging ngomonga nganggo waton.” Jangan asal bicara, tetapi bicaralah dengan patokan atau alasan yang jelas. Peribahasa tersebut merupakan ajakan untuk tidak asal bicara. Usahakan setiap pembicaraan benar-benar memiliki landasan atau alasan yang jelas agar dapat dipertanggungjawabkan. Biasanya, peribahasa ini digunakan untuk mengingatkan siapa pun yang sering menjelek-jelekkan orang lain dan menyebarkan kabar bohong atau hoaks. Dalam khazanah hidup kebudayaan Jawa, tersimpan ribuan peribahasa yang tetap diamalkan dan memberikan warna khusus bagi dinamika masyarakatnya hingga kini. Buku ini (...) sengaja ditulis sebagai upaya merangkum kembali peribahasa Jawa yang eksistensinya mampu menembus ruang dan waktu hingga abad XXI. Apabila disimak, kekuatan nilai pesan yang terkandung dalam peribahasa tradisional masih sangat relevan sebagai landasan sikap dan perilaku di era digital. Selamat membaca! (shrink)