The menopause transition is associated with an increased risk of depressed mood. Preliminary evidence suggests that increased sensitivity to psychosocial stress, triggered by exaggerated perimenopausal estradiol fluctuation, may play a role. However, accurately quantifying estradiol fluctuation while minimizing participant burden has posed a methodological challenge in the field. The current pilot project aimed to test the feasibility of capturing perimenopausal estradiol fluctuation via 12 weekly measurements of estrone-3-glucuronide (E1G), a urinary metabolite of estradiol, using participant-collected urine samples in 15 euthymic (...) perimenopausal women ages 45-55 years. Furthermore, it aimed to correlate E1G fluctuation (standard deviation across the 12 E1G measurements) with weekly mood and cardiovascular, salivary cortisol, and subjective emotional responses to the Trier Social Stress Test (TSST) at weeks 4, 8 and 12. Protocol acceptability and adherence was high; furthermore, E1G fluctuation was positively associated with anhedonic depressive symptoms and weekly negative affect. E1G fluctuation was also associated with increased heart rate throughout the TSST as well as higher levels of rejection, anger, and sadness. E1G fluctuation was not significantly associated with TSST blood pressure or cortisol levels. This study suggests a feasible method of assessing estradiol fluctuation in the menopause transition and provides support for the hypothesis that perimenopausal estradiol fluctuation increases sensitivity to psychosocial stress and vulnerability to depressed mood. (shrink)

This paper is part of a larger project designed to examine and ameliorate the underrepresentation of female-identified students in the philosophy department at Elon University. The larger project involved a variety of research methods, including statistical analysis of extant registration and grade distribution data from our department as well as the administration of multiple surveys. Here, we provide a description and analysis of one aspect of our research: focus groups. We ran three focus groups of female-identified undergraduate students: one group (...) consisted of students who had taken more than one philosophy class, one consisted of students who had taken only one philosophy class, and one consisted of students who had taken no philosophy classes. After analyzing the results of the focus groups, we find evidence that: one philosophy class alone did not cultivate a growth mindset among female-identified students of philosophy, professors have the potential to ameliorate students’ perceptions of philosophy; and students who have not taken philosophy are likely to see their manner of thinking as being at odds with that required by philosophy. We conclude by articulating a series of questions worthy of further study. (shrink)

This article reviews recent developments in health care law, focusing on the engagement of law as a partner in health care innovation. The article addresses: the history and contents of recent United States federal law restricting the use of genetic information by insurers and employers; the recent federal policy recommending routine HIV testing; the recent revision of federal policy regarding the funding of human embryonic stem cell research; the history, current status, and need for future attention to advance directives; the (...) recent emergence of medical–legal partnerships and their benefits for patients; the obesity epidemic and its implications for the child’s right to health under international conventions. (shrink)

This is a book about the bond between sentient beings. It explores the non-verbal space between two entities, and asks questions like; What is a healthy human being? Is it nature? Nurture? Nature via nurture? How are we born with personality traits, emotion, mood, language abilities, and intelligence? What do we know about attachment, family structure and genetic inheritance? Robert Ingersoll and Dr Anna Scarnà use the life history of the chimpanzee, Nim Chimpsky and his family: parents Carolyn and Pan, (...) companion Lilly, their daughter, Sheba, and an assortment of human carers, to explain the hallmarks of healthy human psychological development. What makes humans 'human', and chimpanzees, 'chimpanzees'? Do chimpanzees have a personality, or should we consider them to have a "chimpanality?" Robert, close friend and carer of Nim, gives the facts about Nim's upbringing and first degree relatives, and Anna reports with reference to theories of brain, personality, self, and language. Together they explain what can be drawn from psychological research and reanalyse the chimpanzee work from the 1960s and 1970s in order to honour and respect the memory of those animals. (shrink)

덜그럭 덜그럭 소란한 우리네 마음 살림살이를 깨끗하게 청소해주는 산중 큰스님을 만나다 “쩔쩔 맬 것 없이, 집착할 것도 없이, 한세상 훨훨 살아라!” ‘집안 살림’이 아무리 풍족해도 ‘마음 살림’ 부족하면 다 헛인생이다. 진짜 잘사는 사람은 쩔쩔 맬 일도 없이, 집착할 것도 없이 트인 마음으로 훨훨 살아가는 사람이 아닐까? 그런 길로 안내하는 스물일곱 산중 선승들을 만났다.“우리는 누구인가”, “어떻게 살아야 하는가”, “마음과 몸이 힘들고 어려울 때는 어떻게 해야 할까”. 저자는 오래전부터 팍팍한 세상에 필요한 ‘마음 살림살이’를 탁발하러 선승들을 찾아다녔다. 때로는 시대와 역사와 사회에 대한 촌철의 (...) 말씀을 청했고, 때로는 노스님의 살아온 이야기를 듣고 일상을 엿보기도 했다. 모든 스님들이 무더운 여름날 한줄기 시원한 소나기였다. 이 책에는 ‘염화실의 향기’라는 이름으로 경향신문에 연재한 글을 보완해 다시 쓴 것과 이후 만난 큰스님까지 모두 스물일곱 분의 이야기를 담았다. 그사이 이 세상을 떠나가신 큰스님들은 2부에 따로 모셨다. 스님들 몸은 산중에 있어서도 그 말씀은 속세를 떠나지 않았다. 어지럽고 어려운 이 세상을 향한 한 말씀 한 말씀은 송곳처럼 정곡을 찌르며 우리네 눈과 귀, 마음을 환하게 밝혀준다. 깨끗하게 비질 된 큰스님들의 ‘마음 마당’을 거닐다보면, 누구나 잃었던 마음의 본래 밝음을 되찾고, 저마다 ‘마음을 살리는 화두’ 하나씩 가슴에 품게 된다. (shrink)

The natural input memory (NIM) model is a new model for recognition memory that operates on natural visual input. A biologically informed perceptual preprocessing method takes local samples (eye fixations) from a natural image and translates these into a feature‐vector representation. During recognition, the model compares incoming preprocessed natural input to stored representations. By complementing the recognition memory process with a perceptual front end, the NIM model is able to make predictions about memorability based directly on individual natural stimuli. We (...) demonstrate that the NIM model is able to simulate experimentally obtained similarity ratings and recognition memory for individual stimuli (i.e., face images). (shrink)

Celem artykułu jest poszukiwanie takiej interpretacji obecności i działania Boga w świecie, jaka pozwoliłaby zharmonizować istotne prawdy wiary z naukowym obrazem świata, którego ewolucja jest rządzona przypadkiem i pozbawiona kierunku. Poszukiwanie to jest realizowane w kilku krokach. Odwołując się do różnych koncepcji celowości wskazuje się najpierw, że jeśli można mówić o tym, że świat ma taką cechę, to nie w sensie zmierzania w określonym kierunku, lecz w sensie celowości wewnętrznej: świat ze swej natury jest skierowany na Boga. Współcześnie o Bożej (...) celowości w świecie mówi się często w kategoriach ogólnego lub szczególnego działania Boga. Artykuł, podejmując tę kwestię zmierza do wniosku, że odróżnienie aspektu naturalnego od nadnaturalnego w danym zdarzeniu jest przypuszczalnie niemożliwe. Na jeden z powodów tej niemożliwości wskazuje tzw. zasada domknięcia przyczynowego, dlatego jest ona analizowana w kolejnym punkcie artykułu. Wskazuje się tutaj między innymi na konieczność zrewidowania niektórych klasycznych koncepcji cudu. W odniesieniu zaś do takich przełomowych zdarzeń z dziejów świata, jak powstanie życia czy pojawienie się człowieka, proponuje się hipotezę niedookreśloności celu stworzenia: Bóg może realizować swoje cele w świecie rządzonym przez autentyczny przypadek, jeśli cele te są rozumiane odpowiednio subtelnie. Na przykład, jeśli celem Boga jest pojawienie się w świecie istoty zdolnej do nawiązania z nim świadomego kontaktu, to istota taka niekoniecznie musiała przyjąć postać przedstawiciela gatunku Homo sapiens. Na koniec wskazuje się na panenteizm jako na właściwą, prawdziwie chrześcijańską wizję świata, który jest „losem i przeznaczeniem” samego Boga. W tej perspektywie, detale ewolucyjnego rozwoju świata przestają być religijnie istotne, a sama religia uwalnia się ostatecznie—po części pod wpływem współczesnej nauki—„od błędu i przesądu”. (shrink)

The automated identification of national implementations of European directives by text similarity techniques has shown promising preliminary results. Previous works have proposed and utilized unsupervised lexical and semantic similarity techniques based on vector space models, latent semantic analysis and topic models. However, these techniques were evaluated on a small multilingual corpus of directives and NIMs. In this paper, we utilize word and paragraph embedding models learned by shallow neural networks from a multilingual legal corpus of European directives and national legislation (...) to develop unsupervised semantic similarity systems to identify transpositions. We evaluate these models and compare their results with the previous unsupervised methods on a multilingual test corpus of 43 Directives and their corresponding NIMs. We also develop supervised machine learning models to identify transpositions and compare their performance with different feature sets. (shrink)

Niniejszy artykuł dotyczy problemu egzystencjalnej komunikacji w sztuce i literaturze. Problemu, który został przedstawiony i zanalizowany w oparciu o klasyczne teksty S. Kierkegaarda, G.W.F. Hegla, F.W.J. Schellinga, z odniesieniem do polskich klasyków estetyki, choćby R. Ingardena, W. Tatarkiewicza czy St. Ossowskiego. W artykule nie zabrakło także stałych odniesień do takich postaci, jak Don Juan Mozarta, Faust Goethego oraz sędzia Wilhelm Kierkegaarda. Taki dobór autorów, jak i literackich postaci, pozwolił na zderzenie dwóch punktów widzenia na kwestię komunikacji – subiektywnej i obiektywnej. (...) Dzięki temu stało się możliwe udzielenie odpowiedzi na pytanie o możliwość komunikacji w chwili, gdy przedmiot komunikacji nie jest w pełni osiągalny. Odpowiedzi, którą było zrozumienie natury i funkcji, jaką ma do spełnienia sztuka i literatura. A co dało się ostatecznie streścić w formułach, iż sztuka naśladuje życie, lecz nim nie jest, a także, że przeżycie estetyczne, podobnie jak każde inne egzystencjalne przeżycie, da się jedynie w niewielkiej mierze wyrazić słowami. Prawda artysty wymyka się bowiem konceptualizmowi filozoficznemu, a możliwość egzystencjalnej komunikacji skłania go, by wyrażał siebie w obliczu najtrudniejszych pytań, jakie stawia mu los. Pytań o jego własne przeznaczenie i sens twórczości. Tak oto twórca, dla którego jego własne życie jest dziełem sztuki bądź artysta dokonujący wyboru języka znaków, zawsze wyrażają jakieś przesłanie. Zarówno to wzniosłe, jak i najbardziej prozaiczne, które karmi się zafascynowaniem powszednią egzystencją. Biorąc pod uwagę powyższy kontekst, treść artykułu sugeruje, że egzystencjalizacja poznania, która skupia uwagę na subiektywnej, podmiotowej percepcji świata, jest najwłaściwszym sposobem zbliżenia się do samego twórcy, jak i jego artystycznej aktywności. Rzecz jasna, odpowiada to długiej tradycji myślenia egzystencjalnego i możliwości wykorzystania metody egzystencjalnej komunikacji. (shrink)

Nawiązując do artykułu polemicznego Jolanty Koszteyn Problem poczucia a problem kreacji dusz ludzkich. Refleksje na temat artykułu Stanisława Ziemiańskiego pt.: Jedna czy wiele dusz? trzeba stwierdzić, że jest w nim wiele cennych doprecyzowań, za które dziękuję, m.in. jest w nim odróżnienie traducjanizmu i generacjonizmu. Termin „traducjanizm" jest czyściej używany, ale dla tematu duszy rzeczywiscie lepszy byłby termin „generacjonizm". Ewolucja poglądów św. Augustyna na genezy duszy jest interesująca, choć w artykule idzie głównie o traducjanizm.

Niniejszy artykuł stanowi próbę udowodnienia tezy, zgodnie z którą „wojna z terroryzmem”, a ściślej z jego globalną postacią, jest de facto aktywnością wymierzoną w sam proces globalizacji. Karkołomny okazuje się zarówno brak działań zmierzających do eliminacji terroryzmu, jak i wszczynanie z nim „wojny”. Po pierwsze, globalizacja napędza terroryzm jako własną przeciwwagę, dlatego skuteczna z nim walka pociąga za sobą walkę z globalizacją. Po drugie, w tej perspektywie zwycięska „wojna z terroryzmem” zwiastuje jedno - samozniszczenie, unicestwienie tego, przeciw czemu występują terroryści. (...) Wątpliwości rodzą się nie tylko na tle praktycznych konsekwencji wypowiedzenia „wojny” globalnemu terroryzmowi oraz teoretycznego znaczenia tego terminu, lecz też samej możliwości prowadzenia wojny z tym czy jakimkolwiek innym zjawiskiem, miast realnym wrogiem. Jednakowoż „wojna z terroryzmem” to nie tylko wojna z globalizacją, to także wojna przeciw wartościom, które głosimy i w doniosłość których ponoć wierzymy. Łamiąc prawa innych w imię liberalnych wartości, nie możemy oczekiwać, że staną się one powszechnie bronione. W ten sposób wszyscy bierzemy udział w wielkim „teatrze przemocy”. (shrink)

Tytuł tego artykułu jest podwójną parafrazą. Jest parafrazą tytułu głośnej monografii Alfreda Tarskiego Pojęcie prawdy w językach nauk dedukcyjnych, a jednocześnie jest też parafrazą tytułu artykułu Adama Groblera Pojęcie prawdy w językach nauk empirycznych. Sygnalizuje też pewien istotny związek rzeczowy z przedsięwzięciami obydwu panów. Podobnie jak Tarski w odniesieniu do nauk formalnych i Grobler w odniesieniu do nauk empirycznych, próbuję zbadać, czy klasyczna koncepcja prawdy może być efektywnie stosowalna również w naukach humanistycznych. Po rekonstrukcji i krytycznej analizie propozycji Tarskiego stwierdzam, (...) że o ile w naukach logiczno-matematycznych pojęcie prawdy jako prawdziwości w modelu zdaje się wystarczać, to w naukach empirycznych i humanistyce trudno jest uznać za zadowalające, ponieważ „nie sprowadza nas z drzewa języka”. Poszukiwanie trafnego modelu rzeczywistości za pomocą reguł inferencji i reguł empirycznej weryfikacji wiedzy także wydaje się mało skuteczne. W humanistyce bowiem dla konfrontacji modelu z rzeczywistością niezbędne wydaje się jeszcze uwzględnienie pewnych reguł rozumienia. Inaczej świat artefaktów i wartości będzie pozostawał dla nas całkowicie zakryty/niedostępny. A przeto i nasza konfrontacja z nim za pośrednictwem rozmaitych modeli - jeśli istotnie ma nas skutecznie chronić przed „ślepą” wędrówką po konstelacjach światów możliwych lub widmem bezdusznej naturalizacji - musi być oparta na takich regułach rozumienia i regułach sensu, które umożliwią nam źródłowe odsłonięcie specyficznych dla poszczególnych dziedzin przedmiotowych jakości oraz nadbudowanych nad nimi jednostek sensu i wartości. (shrink)

Tematem artykułu jest pytanie, czy będąca podmiotem autonomicznym jednostka ma prawo do niewiedzy o własnym stanie zdrowia. Punkt odniesienia dla prowadzonych rozważań stanowi klasyczny artykuł J. Harrisa i K. Keywood pt. Ignorance, Information and Autonomy i zawarte w nim stanowisko, zgodnie z którym rzekome prawo do niewiedzy jest sprzeczne z autonomią. Autorka koncentruje się na krytycznej analizie przyjętej przez wspomnianych autorów koncepcji autonomii, która prowadzi ją do wniosku, że tak rozumiana autonomia (1) nie może zostać uznana za nadrzędną wartość etyki (...) medycznej oraz (2) wyklucza podejmowane przez jej zwolenników próby ugruntowania prawa do niewiedzy w innych wartościach. W końcowych partiach tekstu autorka stara się uzasadnić tezę, iż odpowiednio sformułowana koncepcja autonomii pozwala stwierdzić, że pacjent, jako podmiot autonomiczny, pośród innych praw ma także prawo do niewiedzy o własnym stanie zdrowia. (shrink)