The debate over news ombudsmen remains at a seemingly irreconcilable impasse, and less relevant as journalism shifts away from print and traditional newsroom structures in the new-media age. There are fewer than 30 ombudsmen at U.S. media outlets today, according to the Organization of News Ombudsmen (Ombudsmen, 2010). We argue that the greatest failure of ombudsmanship is that it does not go far enough in giving voice and visibility to the ombudsman's work, including interacting with community. Media news outlets can (...) best serve the public trust by fulfilling the journalistic mission of civic transformation through empowerment advocated by Christians, Ferre, and Fackler (1993). As the vanguard of the communitarian approach of ?person-in-community,? the ideal ombudsman would be just that: a person in the community. The ethical goal of ombudsmanship should be not to promote an apologist from within the ranks but rather to facilitate a community conversation. We propose integrating the ideal ombudsman (which we redefine and rename as the ethics examiner) with the best practices of successful news councils (hereafter called media councils in a return to their original name and to encompass a broader universe of information outlets). (shrink)

While Christian approaches to the problem of evil have been much discussed, the issue of theodicy in Islam is relatively neglected. This book discusses possible solutions to theodicy and the problem of evil through the early philosophy and theology of Islam as well as through a semantic analysis of evil in the Qur’ān. Reflecting on Said Nursi’s magnum opus, the Risale-i Nur Collection (Epistles of Light), Yesilhark Ozkan puts Nursi’s theodicy into discourse with so called ‘secular’ theodicy or ‘anthropodicy’. (...) Her study offers a fascinating new perspective on the problem of evil for scholars of comparative religion, philosophy of religion, and Islamic thought. (shrink)

Deliberative analysis enables us to weigh features, simulate futures, and arrive at good, tractable decisions. So why do we so often eschew deliberation, and instead rely on more intuitive, gut responses? We propose that intuition might be prescribed for some decisions because people’s folk theory of decision-making accords a special role to authenticity, which is associated with intuitive choice. Five pre-registered experiments find evidence in favor of this claim. In Experiment 1 (N = 654), we show that participants prescribe intuition (...) and deliberation as a basis for decisions differentially across domains, and that these prescriptions predict reported choice. In Experiment 2 (N = 555), we find that choosing intuitively vs. deliberately leads to different inferences concerning the decision-maker’s commitment and authenticity—with only inferences about the decision-maker’s authenticity showing variation across domains that matches that observed for the prescription of intuition in Experiment 1. In Experiment 3 (N = 631), we replicate our prior results and rule out plausible confounds. Finally, in Experiment 4 (N = 177) and Experiment 5 (N = 526), we find that an experimental manipulation of the importance of authenticity affects the prescribed role for intuition as well as the endorsement of expert human or algorithmic advice. These effects hold beyond previously recognized influences on intuitive vs. deliberative choice, such as computational costs, presumed reliability, objectivity, complexity, and expertise. (shrink)

Sosyolojinin yeni bir alt dalı olarak 1990’lı yıllarda ortaya çıkan sınır sosyolojisi, sınır ve toplum ilişkilerinin karşılıklı etkileşimini konu edinen ve sınır ve toplumsal değişme arasındaki ilişkiyi anlamayı amaçlayan bir bilimsel disiplindir. Soğuk Savaşın son bulması ve Sovyetler Birliği’nin çöküşü, Berlin Duvarı’nın yıkılması, yeni devletlerin ortaya çıkması, Avrupa Birliği’nin genişlemesi, küreselleşme ve teknolojik gelişmeler sınır sosyolojisinin ortaya çıkmasında doğrudan doğruya etkili olmuştur. Söz konusu gelişmeler sınırların yeniden düşünülmesini gerektirmiştir. Toplumların kuruluşunda sınırların nerede yer aldığı, sınırların kimlik ifade etmede nasıl bir (...) role sahip olduğu, sınırların nasıl algılandıkları ve sınırötesi ilişkilerin nasıl şekillendiği sınır sosyolojisinin temel sorularını oluşturur. Bu çalışmanın temel sorunsalı, sınır sosyolojisinin bağımsız bir disiplin olarak gelişiminde kapsamının, yönteminin ve tarihsel gelişiminin nasıl bir rol oynadığıdır. Bu sorunsal çerçevesinde sınırların farklı anlamları içerdiği, psikolojik, sosyolojik, siyasal, ekonomik, kültürel, dinsel, etnik, dilsel, toplumsal cinsiyet, mekân, güvenlik, milliyetçilik, göç ve küreselleşme gibi boyutları taşıdığı ve değişik toplumsal işlevlere sahip olduğu görülmüştür. Sınır sosyolojisinin sosyolojinin bir alt dalı olarak gelişim gösterdiği, sosyologların sınır ve toplum ilişkilerini görünür kıldıkları, sınırların tarihsel bir perspektiften inşa edildiği, genel sosyolojinin yanı sıra sınır sosyolojisinin kendisine özgü yönteminin olduğu ve sınırlarla ilgili sosyolojik çalışmaların bir tarihsel süreklilik taşıdığı tespit edilmiştir. Bu bağlamda, sınır sosyolojisinin sosyolojide yeni bir alan olarak geliştiği anlaşılmıştır. (shrink)

Tanto en su Iǧāza como en su Fihrist, Ibn al-ʿArabī se refirió a Risāla ilà aṣḥāb al-Šayḫ ʿAbd al-ʿAzīz al-Mahdawī como a una obra separada. Este documento es una carta escrita a los discípulos del Šayḫ ʿAbd al-ʿAzīz al-Mahdawī de Túnez por el propio Ibn al-ʿArabī, y recientemente se ha determinado que también sirve como una especie de prólogo de Mašāhid al-asrār. Este prólogo cubre temas tales como quién debe estudiar el Mašāhid y cómo debe hacerlo, las explicaciones de las (...) palabras difíciles que se encuentran en él y las defensas de posibles críticas contra él. La carta de Ibn al-ʿArabī es importante por derecho propio: desarrolla los conceptos de ḫatmiyya, walāya, nubuwwa y wirāṯa en sus formas originales y hace referencia a discusiones en los círculos académicos de al-Andalus y el norte de África. Este artículo mostrará cómo debe entenderse la Risāla con los Mašāhid y explorará su contenido a la luz de las obras de Ibn al-ʿArabī y su medio social e intelectual. (shrink)

Bu çalışmada dışlayıcı ve kapsayıcı tutumlara karşı ortaya konulan dini çoğulculuğun temel iki figürü olan Wilfred Cantwell Smith ve John Hick’in dini çoğulculuk anlayışları incelenmektedir. Smith ve Hick’in, dinlerin aşkın her hangi bir müdahale olmadan meydana geldiğinde, dini hakikatin göreceli olduğu noktasında, kurtuluş meselesinde ve en önemlisi dışlayıcılık eleştirisi temelinde dini çoğulculuğun zorunluluğunun ileri sürüldüğü gerekçelerde mutabık oldukları birçok nokta bulunmaktadır. Bununla birlikte hipotezlerinin teolojik sonuçları başta olmak üzere bahsedilen hususlarda fikir ayrılığı yaşadıkları da görülmektedir. Bu sebeple iki düşünürün çoğulcu (...) hipotezleri mukayeseli olarak değerlendirildikten sonra bu hipotezlere yönelik eleştiriler ele alınmıştır. Temel problemimiz, bu iki düşünürce kurulan dini çoğulculuk hipotezlerinin başarılı olup olmadığını ve söz konusu iki hipotez için ifade edilen konumu irdelemektir. (shrink)

Bu çalışmada İslam düşünce tarihinde çokça ele alınan yönetime gelmede “nass ile tayin” anlayışına yönelik genelde Mu‘tezile’nin özelde ise bir Mu‘tezilî âlim Ebû Tâhir Rüknüddin et-Tureysisî’nin eleştirileri konu edinilmektedir. “Nass ile tayin” anlayışı Kur’ân âyetleri ve hadisler üzerinden temellendirilmeye çalışılan bir husustur. Şii çevrelerle özdeşleşen bu anlayış bazı Sünnî ekollerde de dillendirilmiştir. Genelde dördüncü halife Ali’nin imâmeti çerçevesinde konu tartışılsa da bazı çevrelerde birinci halife Ebû Bekir’in imâmeti için de nass ile tayin iddia edilmiştir. Mu‘tezile temelde Şîa’nın imâmet anlayışına birçok (...) eleştiri yöneltmiştir. Bu iddialar doğrudan Kur’ân metni üzerinden yapıldığı için âyetler bağlamında yeniden konunun değerlendirilmesi gerekmektedir. Bu noktada Mu‘tezilî bilgin Tureysisî’nin yaklaşımı önem arz etmektedir. O, mezheplerin görüşlerini temellendirmede esas aldıkları âyetleri dilin ve aklın sınırında anlama çabası içerisinde olduğu Müteşâbihü’l-Kur’ân adlı eserinde “nass ile tayin” fikrine yönelik eleştirilerini sürdürmektedir. Hem İmâmiyye’nin hem de Bekriyye’nin iddialarını âyetler bağlamında ele almakta ve bu fırkaları tenkid etmektedir. (shrink)

Kur’ân ve hadislerde geçen müteşâbih ifadelerin nasıl anlaşılacağına dair kelâm geleneğinde ciddi tartışmalar yaşanmış ve farklı ekollere mensup âlimler tarafından birçok eser yazılmıştır. Mâtürîdî bir âlim olan Nâsırüddîn es-Semerkandî de bu çalışmada tenkitli neşri sunulan Fethu’l-ğalak fi’t-tevhîd adlı eseri kaleme almıştır. Günümüze ulaşan Arapça elyazması Süleymaniye Kütüphanesi Fatih koleksiyonunda 3142 demirbaş numarasıyla bulunmaktadır. Bildiğimiz kadarıyla bu alanda müstakil olarak kaleme alınmış olup günümüze ulaşan tek Mâtürîdî eser olma özelliğine sahiptir. Akıl ve şeriatten hareketle yapılması gerektiğini savunduğu te’vîlin belirli ilkeler çerçevesinde (...) özellikle de luğavî anlamın dışına çıkmadan müteşâbih ifadelerin muhkemlere hamlederek yapılması gerektiğini belirtmektedir. Bu noktada çizdiği çerçevede olmayan ve uç noktalar olarak gördüğü Bâtinîlerin ve Hanbelîlerin te’vîl anlayışlarını da eleştirmektedir. Müteşâbih ifadeleri te'vîl etmeyi uygun gören Mâtürîdî-Hanefî geleneğin yaklaşımını ortaya koymasının yanında geç bir dönemde yazılan eser bu konuda ele alınan ifadelerin yorumuna dair zengin ve bilgilendirici bir içerik sunmakta ve müteşâbihlerin bütünsel anlaşılması yönünde imkân sağlamaktadır. Bu çalışma kapsamında müteşâbihe dair bir giriş, es-Semerkândî’nin hayatı ve eserin tenkitli neşri dikkatlere sunulacaktır. (shrink)

The present study is an attempt to contribute to the debates on the relationship between spiritual traditions and Descartes’s Meditations. Taking its point of departure from Pierre Hadot’s inspiring studies, the article aims to describe the nature of the philosophical practice that Meditations embodies and to discuss the ways in which the work can be located in the history of the relations between theory and practice. To this end, Hadot’s suggestion that Meditations should be read as a set of spiritual (...) exercises will be criticized through an analysis of the nature of the “non-argumentative” or “experiential” level that is at work in Descartes’s text. By showing that the transformation intended by Descartes does not reach beyond the level of cognition, it will be argued that even though Descartes makes use of certain key elements of the spiritualist literature, he belongs to the modern age of “philosophy without spirituality.”. (shrink)

Ethics education and societal understandings are critical to an education in engineering. However, researchers have found that students do not always see ethics as a part of engineering. In this paper, we present a sociotechnical approach to teaching ethics around the topic of surveillance technology in an interdisciplinary, co-designed and co-taught course. We describe and reflect on our curricular and pedagogical approach that uplifts cross-disciplinary dialogue, social theoretical frameworks to guide ethical thinking, and highlighting collective action and resistance in our (...) course content and praxis to inspire students. Through a reflexive thematic analysis of student reflection writing, we examine the ways students relate society and technology, generate ethical skills and questions, and are motivated to act. We find that, in fact, this approach resonates with student experience and desire for discipline-specific ethical analysis, and is highly motivating. (shrink)

This study is an attempt toexamine the critiques of Mu‘tazilites in general and Rukn al-Dīn Abū Ṭāhir al- Ṭuraythīthī in particular, of “ta’yēen by naṣṣ”(appointment by text or direct proclamation) which has long been discussedwithin the intellectual history of Islam. The concept of ta’yēen by nass is a case which has been attemptedto be grounded on the basis of Qur’ān and Ḥadith. Although it is thought to bepeculiar to the Shiite circles, it has also been expressed in some Sunnischools as (...) well. Despite the fact that it is generally discussed in regard tothe imamate of the fourth Caliph ‘Ali,some also argued that ta‘yēen by ṇass was to be the case for the imamateof Abū Bakr. Concerning this theory, Mu‘tazilalevelled a great number of essential critiques at the Shiites’ understanding ofmatter. Since it has been discussed in direct relation to the textual evidencesfrom the Qur’ān, a re-examination of the subject in the Qur’anic context is required. In this regard, themethodological approach of Mu‘tazilitescholar al-Ṭuraythīthī is an important component to take into consideration.Ṭāhir al- Ṭuraythīthīcriticizes the sects for their understandings of the notion of ta‘yēen by naṣṣ, in his prominent book “Mutashābihal-Qur’ān” inwhich he tries to understand the subject at stake within the boundaries of languageand reason. Moreover, he evaluates the assertions of both Imāmiyya and Bakriyyaand criticizes both sides relying on the contextual basis of Qur’ānic verses. (shrink)

In the sacred texts, human beings are described as being created in the most beautiful way. In order to understand and define its integrity of existence in the most accurate way, it is necessary to know both its biological and spiritual aspects. In addition to the well-known and generally accepted characteristics of humans such as will and responsibility, there are also basic realities that constitute humans such as nafs, soul and mind. One of the most powerful factors that make a (...) person virtuous or worthless both in the presence of the Creator and in the eyes of people is the nafs. The nafs has many different meanings such as ”the essence of man, soul, person, self-being, mind, life, lust, desire, the source of bad habits".Philosophers, Sufis and theological scholars with different philosophical ideas in different periods in the history of thought have discussed and evaluated the subject of the nafs. Pythagoras considered the nafs as a substance separate from the body, Democritus as fire or heat, Plato as a substance that gives movement to the body. Aristotle, on the other hand, pointed out the difficulty of defining the soul and talked about three types of the nafs: vegetative, animal and human. The concept of nafs, on whose definition philosophers cannot agree, has a strategic importance as it is accepted as the point of separation of good and evil in religious literature. Because the human nafs, by its nature, has a structure that is prone to worldly pleasures, human desires, wishs and passions. Likewise, human beings are creatures of will, and thanks to this feature, they have the ability and freedom to establish positive and negative relationships and evaluate the beings and events around them. What should be the attitude of a person who has these characteristics towards pleasures, desires and passions? The main theme of our study is Mawardi's answer to this question and the solutions he identified. It was stated that having will makes humans different and superior to other living creatures. In this context, what is expected from a person is to use his will to control his nafs by displaying a sensitive, conscious and astute attitude towards the desires of his soul. It is observed in real life that failure to control one's nafs creates undesirable consequences both individually and socially. If the nafs cannot be controlled consciously, a person may become a victim of excessive passion for the world and the things in it. It is possible for humans to become arrogant and proud and to corrupt the environment, society and the world and make it uninhabitable as a result of pursuing their desires. Therefore, there is a need for a constantly dynamic and active consciousness regarding this feature of the nafs. There is no positive situation that an uncontrollable, undisciplined nafs that is a slave to its desires and passions will bring to its owner. The undisciplined and uncontrolled nafs causes individual, religious, moral and social traumas such as taqiyya, insincere words and actions, formal religious attitudes and behaviors, and alienating others for simple, primitive reasons. This is the point that the thinker focuses on and draws attention to. If a person can manage to control and discipline the passions and desires of his nafs by using his will, space will be opened for virtues that will bring happiness to individual and social life, such as brotherhood, solidarity, altruism. Mawardi evaluated this issue in the fifth chapter of his work Edebü'd-Dünyâ ved-Dîn. Mawardi, who thinks that education is an important factor in the reformation of the nafs, says that the mind and revealed knowledge given to man by God are indispensable elements of this struggle. Because he thinks that the alliance of reason, revelation and knowledge is necessary in distinguishing between right and wrong and in being patient with the harmful and evil tendencies of the nafs. A person who takes revelation, reason, knowledge and wisdom as a guide and whose emotions, thoughts and behaviors are shaped by this guide will not be defeated by his nafs. For this reason, Maverdi emphasizes especially when evaluating the subject of “Literary of the soul” that a person needs decency in adulthood as well as in childhood. In this context, he identified issues such as arrogance, pride, false envy and wrath, which he thought could hinder the evolution of virtue and virtue in individual and social life, and also showed the reasons for these and how to combat them. (shrink)

Türkiye-Suriye ilişkilerinin son 40 yıllık seyrine baktığımızda en önemli kırılma anlardan birinin 1998 yılının Ekim ayında yaşandığını söylemek mümkündür. 1990’lı yılların ilk yarısında imzalanan güvenlik protokollerine rağmen Suriye’nin PKK faaliyetlerine desteğini sürdürmesi ve Abdullah Öcalan’ın Suriye topraklarında ikamet ediyor olması, 1998 sonbaharında iki ülkeyi savaşın eşiğine getirmiştir. Ekim 1998 Krizi'nin Adana Mutabakatı'nın imzalanması ile son bulması, iki ülke ilişkilerinde yeni bir dönemin kapılarının aralanmasına neden olmuştur. Bu çalışmada PKK faaliyetlerinin Türkiye-Suriye ilişkilerinde oynadığı inşa edici rol, Ekim 1998 Krizi üzerinden analiz (...) edilmektedir. Ekim 1998 Krizi’nin Suriye yönetiminin PKK faaliyetlerine destek vermeyeceğini resmen taahhüt ederek sonlanması, iki ülke ilişkilerinde uzlaşmazlıktan her alanda işbirliği dönemine geçişin başlangıç noktası olmuştur. Bu nedenle Ekim 1998 Krizi’ni bir kırılma noktası olarak değerlendirmek mümkündür. (shrink)

The aim of the present paper is to reconsider Augustine’s role in the history of the concept of self. Our analysis is based on Charles Taylor's account of the Augustinian inward turn. Taylor argues that Augustine's project played a key role in the development of the modern notion of self, because the idea of "inward turn" led the thinker to give the idea of "self-reflexivity" a major position and made him the forefather of the Cartesian cogito. However, we think that (...) it is inappropriate to take the notion of "self-reflexivity" as the essential component of the Augustinian inward turn. We argue that Augustine's real contribution to the history of the notion of self is to be found in the "private" character of his idea of inward turn, and not in the notion of self-reflexivity. Hence, by comparing the differences between Augustine's and Plotinus' notions of "inward turn," we show how Augustine broke with the tradition and put forward a new understanding of inward turn. (shrink)

Hasan Akkanat, Universals in Classical Period of Islamic Philosophy [Klasik Dönem İslam Felsefesinde Tümeller], 498 pp.

A cognitive architecture aimed at cumulative learning must provide the necessary information and control structures to allow agents to learn incrementally and autonomously from their experience. This involves managing an agent's goals as well as continuously relating sensory information to these in its perception-cognition information processing stack. The more varied the environment of a learning agent is, the more general and flexible must be these mechanisms to handle a wider variety of relevant patterns, tasks, and goal structures. While many researchers (...) agree that information at different levels of abstraction likely differs in its makeup and structure and processing mechanisms, agreement on the particulars of such differences is not generally shared in the research community. A dual processing architecture has been proposed as a model of cognitive processing, and they are often considered as responsible for low- and high-level information, respectively. We posit that cognition is not binary in this way and that knowledge at any level of abstraction involves what we refer to as neurosymbolic information, meaning that data at both high and low levels must contain both symbolic and subsymbolic information. Further, we argue that the main differentiating factor between the processing of high and low levels of data abstraction can be largely attributed to the nature of the involved attention mechanisms. We describe the key arguments behind this view and review relevant evidence from the literature. (shrink)

İşitme kaybı sebebiyle işitme engeli olan çocukların dil gelişimleri gecikmekte ve buna bağlı olarak da bilişsel ve sosyal gelişimlerinde gecikme yaşanmaktadır. Bu sebeple işitme engelli çocuklara işitme engelliler için açılan ilkokullar, ortaokullar ve liselerde özel eğitim verilmektedir. İşitme engelliler ortaokullarının ve bu okullarda öğrenim gören öğrencilerin birçok sorunu bulunmaktadır. Bu sorunlardan biri de öğretmen eğitimi konusudur. Çünkü işitme engelliler eğitimi özel bir alandır ve eğitim verecek kişilerin de bu özel eğitimi verebilecek yeterlilikte olması gerekmektedir. Ancak özel eğitime ihtiyacı olan işitme (...) engelli öğrencilere eğitim veren işitme engelliler ortaokullarında görev yapmaya başlayan Din Kültürü ve Ahlak Bilgisi (DKAB) öğretmenleri, bu okullarda görev yapan diğer branş öğretmenleri gibi işitme engelli öğrencilerin eğitimi konusunda özel eğitim almadan, işitme engelli öğrencileri tanımadan bu okullarda görev yapmaya başlamaktadır. Bu da birçok sorunu beraberinde getirmektedir. Bu araştırmada Türkiye’de işitme engelliler ortaokullarında görev yapan DKAB öğretmenlerinin DKAB derslerinin öğretimi konusundaki yeterliliklerini, yine DKAB öğretmenlerinin görüşlerine bağlı kalarak çeşitli boyutlarıyla ortaya çıkarmak amaçlanmıştır. Öğretmenlerin karşılaştıkları sorunları ayrıntılı olarak ifade edebilecekleri düşüncesiyle araştırmada nitel araştırma yöntemi belirlenmiştir. Farklı illerde bulunan öğretmenlere yönelik hazırlanan görüşme formu, yarı yapılandırılmış görüşme tekniği ve standartlaştırılmış açık uçlu görüşme yapılarak 28 katılımcıya uygulanmıştır. Araştırmada ortaya çıkan bulgular değerlendirilmiş ve araştırmanın son bölümünde sonuç ve öneriler ifade edilmiştir. Araştırma sonucunda işitme engelliler ortaokullarında göreve başlayan DKAB öğretmenlerinin bu alanda yeterli düzeyde eğitim almadan göreve başladıkları, bu sebeple okula uyum sağlayana kadar ciddi bir zaman kaybı yaşadıkları, öğrencilerle iletişim kurmada zorlandıkları, öğretmen ve öğrencilerin yeterli seviyede Türk işaret dili bilmemesinin de bu sorunu artırdığı görülmüştür. Öğretmenlerin derslerde farklı anlatım yöntemleri kullanmaya çalışmalarına rağmen bu konuda da zorluklar olduğu, bireyselleştirilmiş eğitim planı hazırlanması ve uygulanmasında da sorunlar yaşandığı ortaya çıkmıştır. (shrink)