Fen eğitimi ve öğretiminin anahtar unsurlarından bir tanesi bilimin doğasının ve özelliklerinin doğru bir şekilde tespit edilmesidir. Bilimin doğasına yönelik tespitler fen eğitimi yöntemlerini birçok açıdan etkilemektedir. Fen eğitimi ve fen öğretimi ile ilgili olan kişiler bilimin doğasının açık bir şekilde öğretilmesi gerektiğini kabul etmektedir. Thomas Kuhn’un bilim tarihi, bilim felsefesi ve bilim sosyolojisi alanlarını içeren incelemeleri neticesinde ileri sürdüğü bilimin yapısına, işleyişine ve doğasına yönelik tezleri (paradigma, olağan bilim, bilimsel devrimler, eşölçülemezlik, bulmaca çözme, kuram seçimi, keşif ve gerekçelendirme ayrımı) (...) fen eğitimi ve öğretimi alanında sıklıkla başvurulan kaynaklar olmuştur. Bu doğrultuda makalede mantıkçı pozitivist bilim anlayışının bilimin nesnel, evrensel, kesin gerçekleri ortaya çıkaran, sosyal-kültürel değerlerden ve ön yargılardan bağımsız, bilimsel bilginin birikimsel bir şekilde ilerlediği yönündeki iddiası bilimin gerçek doğasını yansıtamadığı düşüncesiyle Kuhn’un görüşleri çerçevesinde tartışılmaktadır. Makalenin temel savı Kuhn’un bilime ve bilimin doğasına yönelik tespitlerinin bilimin gelişen, dönüşen ve değişen yapıdaki gerçek doğasına vurgu yaptığı ve böylece fen eğitiminde sıklıkla başvurulan bilimin doğasına yönelik kavrayışı dönüştürdüğüdür. (shrink)

Marx’ın yapıtlarında ahlaki bir kaygı taşıdığı ve bu doğrultuda bir etik teorisine sahip olduğu düşüncesi günümüzde tartışılmaya devam eden bir meseledir. Bu tartışma genellikle Marx'ın yabancılaşma, insan doğası ve kapitalizm hakkında ileri sürmüş olduğu düşünceleri üzerinden yürütülmektedir. Bu kapsamda, ilk olarak, makalede Marx’ın yabancılaşma teorisi ve bu kavramın nasıl ortaya çıktığına ilişkin tarihsel arka plan verilmektedir. Daha sonra yabancılaşma ile insan doğası arasındaki ilişkiyi kurarak, Marx'ın insan doğası anlayışının ona bir etik teorisi imkânı sağlayıp sağlamadığı tartışılmaktadır. Bu bağlamda, Marx'ın etik (...) teorisine hizmet eden evrensel bir insan doğası anlayışına sahip olduğu fikri, Louis Althusser ve Norman Geras'ın analizi ile irdelenmektedir. Yapılan tartışmalar doğrultusunda, nihai olarak, makalede Marx’ın bir etik teorisine ve ahlak anlayışına sahip olduğu sonucu desteklenmektedir. (shrink)

Linguistic synesthesia (or synesthetic/intrafield/crossmodal metaphor) refers to crossmodal instances in which expressions in different sensory modalities are combined as in the case of sweet (taste) melody (hearing). Ullmann was among the first to show that synesthetic transfers seem to follow a potentially universal hierarchy that goes from the so-called “lower” (i.e., touch, taste and smell) to “higher” senses (i.e., hearing and sight). Several studies across languages, cultures, domains and text types seem to support the hierarchy in linguistic synesthesia despite some (...) crosslinguistic differences and varying explanations . To extend results to an underrepresented language and thus, to test the universality of the crossmodal hierarchy, 5,693 token cases of linguistic synesthesia in written and spoken Turkish were investigated using a general-purpose, large corpus. Token, type, and hapax legomena frequencies showed that although three backward and thus, hierarchy-inconsistent transfers (i.e., from taste to touch, from sight to smell and from sight to hearing) were more frequent than their hierarchy-consistent counterparts, forward transfers in the canonical direction were more frequent overall than the backward transfers in Turkish. We conclude that Turkish linguistic synesthesia complies with the hierarchy as a descriptive generalization. Results are discussed in comparison to the crossmodal use of sensory words in other languages. (shrink)

I am a Turkish student of [the] History of Science and have been working on the subject within the last six years for the preparation of a History of Science [book] in Turkish.

We have a rough idea of what artifacts are: artifacts are objects made to serve a certain purpose. However, there is no consensus on how to specify this definition. Essentialists argue that objects are grouped into artifact kinds by sharing non-trivial artifact essences, while anti-essentialists argue that there is no such essence to be found. However, the prominent essentialist and anti-essentialist accounts suffer from extensional and definitional problems. I argue that the problems current essentialist and anti-essentialist accounts face mainly stem (...) from the assumption of artifact concept monism. According to artifact concept monism, there is only a single way to group objects into artifact kinds. To remedy the problems that stem from artifact concept monism, this paper offers an alternative framework by drawing parallels from the debates on species concept pluralism and art concept pluralism. (shrink)

Bilimcilik farklı disiplinlerde doğa bilimleri yöntemlerinin kullanılması gerektiğinin ileri sürüldüğü felsefî bir yaklaşımdır. Güvenilir bilgiyi sağlayabilecek yegâne yolun doğa bilimlerinin yöntemi olduğu iddiası nedeniyle bilimcilik metodolojik bir yaklaşımdır ve ontolojik önkabulleri içerir. Ancak bilimci argümanın zaman yönünden başlangıcı epistemik inanışların oluşumudur, bu nedenle bilimciliğe yönelik değerlendirme ve eleştirinin epistemolojiden başlaması makuldür. Zira bilimcilik öncelikle belirli bir konu hakkındaki inanışın neye dayandırılması gerektiği sorusunun bir cevabı olmak bakımından epistemolojik bir iddiadır. Bilimciliğin epistemik ilkesi bilgi kavramının sadece bilimsel bilgiden ibaret olduğudur. Bu (...) ilkenin kabulü ile kişi doğruya sadece doğa bilimleri aracılığıyla ulaşılabileceğini önvarsayar. Ancak doğa bilimlerinin konu edindiği olgu dünyası ile insan zihni arasındaki bilgi için temel sayılan ilişki, felsefî kabuller ve kavramlar tarafından biçimlendirilmiştir. Kesin doğru olarak kabul edilebilecek zorunlu önermelerin aksine bilimsel önermeler aklın zorunlu doğruları gibi görünmemektedirler. Bu çalışmada epistemik kesinlik dikkate alınarak bilimciliğin temeline yerleştirilebilecek epistemik ilkesi eleştirilmekte ve onun neden doğru olmadığı ortaya konulmaktadır. (shrink)

Öz: Bu yazıda Elisabeth Camp'in metafor kuramını eleştireceğim. Bu kurama göre metaforik anlam metaforik olarak kullanılan terimin işaret ettiği şeyin karakterizasyonunun bir başka şeyin karakterizasyonu ile etkileşimi yoluyla ortaya çıkar. Bu etkileşim beraberinde metaforun önemli bilişsel özelliklerinden biri olan olarak-görme etkisini zorunlu olarak getirir. Ben bu kuramın açıklamaya çalıştığı dilsel olguyu gereksiz yere karmaşıklaştırdığını savunacağım. Söz konusu olgu etkileşime gerek olmadan da açıklanabilir. Camp'in tersine, olarak-görme etkisinin metafor için özsel olmadığını savunacağım. Bunların yanı sıra Camp'in metafor kuramının kimi değillenmiş metafor (...) kullanımlarını açıklayamadığını göstermeye çalışacağım. Abstract: In this paper, I will criticise Elisabeth Camp's theory of metaphor. According tothis theory, the metaphorical meaning arises from the interaction of the characterization of the thing which the metaphorically used term indicates with the characterization of another thing. The interaction forces outone of the most important cognitive features of metaphor, the seeing-as effect. I will argue that this theory unnecessarily complicates the linguistic phenomenon it tries to explain, and that the phenomenon in question couldbe explained without the need for interaction. Contrary toCamp, I will try to show that the seeing-as effect is not essential for metaphor. I will also try to demonstratethat Camp's theory of metaphor fails to explain some uses of negated metaphors. (shrink)

Özet: Bu yazıda nefret sözcüklerinin dilsel işlevi açıklanmaya çalışılacaktır. Bunun için öncelikle nefret sözcüklerinin kimi özelliklerini tartışıp sonrasında bu özelliklerin tümünün önereceğim sözcük sezdirimine dayalı nefret sözcükleri kuramı ile başarıyla açıklanabileceğini savunacağım. Buna göre nefret sözcükleri sözcük anlamı olarak bir insan grubuna işaret ederken, tipik kullanımlarında kimi olumsuz nitelikleri sözcük düzeyinde sezdirirler. Sözcük sezdirimi kavramı Grice'ın sezdirim kavramının bir tümcecikten daha küçük dilsel yapılara uyarlanmasıyla ortaya çıkar. Bu uyarlamanın olanaklı olduğunun gösterilmesi için Grice’ın tümce düzeyi için tasarladığı ilke ve maksimlerin (...) tümce altı düzeyde nasıl işlediğini açıklayacağım. Abstract: This paper aims at explaining the linguistic function of slurs. To this aim, I will first discuss certain features of slurs and then argue that these features can be successfully explained in my suggested phrasal implicature theory of slurs. In this view, slurs denote a group of people, and in their typical use they imply certain negative features at the phrasal level. Phrasal implicature is a notion which is developed by adapting Gricean notion of implicature to the linguistic units that are smaller than a clause. In order to show that this adaptation is possible, I will demonstrate how the Gricean principles and maxims work at the subsentential level. (shrink)

Background: The importance of trust between patients and healthcare personnel is emphasised in nurses’ and physicians’ ethical codes. Trust is crucial for an effective healthcare personnel–patient relationship and thus for treatment and treatment outcomes. Cultural and linguistic differences may make building a trusting and positive relationship with ethnic minority patients particularly challenging. Although there is a great deal of research on cultural competence, there is a conspicuous lack of focus on the concepts of trust and distrust concerning ethnic minority patients, (...) particularly in relation to the concept of ‘othering’. Aim: To study which factors help build trust or create distrust in encounters between healthcare professionals and hospitalised ethnic minority patients, as well as study the dynamic complexities inherent within the process of ‘othering’. Research design: Qualitative design, in-depth interviews and hermeneutic analysis. Participants and research context: The interviewees were 10 immigrant patients (six women and four men – eight Asians, two Africans – ages 32–85 years) recruited from a south-eastern Norwegian hospital. Ethical considerations: Study approval was obtained from the hospital’s Privacy Ombudsman for Research and the hospital’s leadership. Participation was voluntary and participants signed an informed consent form. Conclusion: Distrust and othering may be caused by differences in belief systems, values, perceptions, expectations, and style of expression and behaviour. Othering is a reciprocal phenomenon in minority ethnic patient–healthcare personnel encounters, and it influences trust building negatively. Besides demonstrating general professional skill and competence, healthcare personnel require cultural competence to create trust. (shrink)

Die besonderen Bedingungen der griechischen Sprache und ihrer langen Geschichte seit den Zeiten Homers haben schon seit der klassischen Epoche und zunehmend im Hellenismus und der Kaiserzeit Probleme der korrekten Akzentuierung und Orthographie aufgeworfen. Zumal die gelehrten hellenistischen und kaiserzeitlichen Editoren und Interpreten der homerischen Gedichte und anderer frühgriechischer und klassischer Poesie mußten zu unzähligen strittigen Fragen des Akzents und der richtigen Schreibung Stellung beziehen. Im 2. Jahrhundert n. Chr. hat der aus Alexandreia gebürtige, in Rom tätige Grammatiker Ailios Herodianos (...) über beide Bereiche umfassende Bücher verfaßt. Auf Aufforderung Kaiser Mark Aurels (und diesem gewidmet) schrieb er sein gewaltiges Hauptwerk in 21 Büchern, die Καθολιϰη πϱοσωδία („Allgemeine Akzentlehre“) und ebenfalls ein umfangreiches Buch Πεϱι οϱθογϱαϕίας. Beide sind wie alle seine anderen Werke bis auf die Schrift Πεϱι μονήϱους λέξεως verloren. Mit geradezu herodianischem Fleiß hat A. Lentz eine Rekonstruktion des Verlorenen unternommen. Man muß leider sagen, daß die Zeit für eine solche Rekonstruktion noch nicht reif war; einerseits mußte Lentz für fast alle Quellschriften auf Editionen zurückgreifen, die auf völlig unzureichender handschriftlicher Basis erstellt waren, andererseits konnte er noch nicht die spektakulären Handschriftenfunde R. Reitzensteins und die daraus resultierenden umstürzenden Ergebnis zur Kenntnis nehmen. „Es liegt eine Tragik darin, daß ein unter den größten Schwierigkeiten geleistetes Lebenswerk durch die Fahrlässigkeit der Herausgeber, deren Leistungen Lentz zugrunde legen mußte, von vornherein auf ungenügendem Fundament ruhte.“ Sowohl für den Bereich der Akzentlehre („Orthoepik“) wie den der Orthographie der Spätantike und der byzantinischen Zeit hat Peter Egenolff in zwei bahnbrechenden Schulprogrammen einen Überblick über die unzähligen Traktate in der Nachfolge Herodians und die sie tradierenden Handschriften geliefert. Egenolffs Arbeiten sind naturgemäß stark veraltet, da zahlreiche Handschriften erst nach ihm bekannt wurden und sehr viele neue Erkenntnisse auf dem Gebiet der griechischen Grammatik und Lexikographie seither erzielt worden sind. Aber Egenolffs Sammlungen und Überblicke sind bisher nicht überholt worden und werden auch für das Gebiet der Orthographien durch das hier zu behandelnde Werk leider nicht wirklich ersetzt. (shrink)

Name der Zeitschrift: Neue Zeitschrift für Systematische Theologie und Religionsphilosophie Jahrgang: 58 Heft: 2 Seiten: 190-205.

The Scopes trial fuelled discussion in the United States on the social and political implications of Darwinism. For the defenders of the 1925 Tennessee law – which prohibited the teaching of Darwinism in schools – Darwinism was, amongst other things, responsible for the German militarism which eventually led to the First World War. This view was supported by İsmail Fennî, a late Ottoman intellectual, who authored a book immediately after the trial which aimed to debunk scientific materialism. In it, he (...) claimed that Darwinism blurred the distinction between man and beast and thus destroyed the foundations of morality. However, despite his anti-Darwinist stance, İsmail Fennî argued against laws forbidding the teaching of Darwinism in schools, and emphasized that even false theories contributed to scientific improvement. Indeed, because of his belief in science he claimed that Muslims should not reject Darwinism if it were supported by future scientific evidence. If this turned out to be the case, then religious interpretations should be revised accordingly. This article contributes to the literature on early Muslim reactions to Darwinism by examining the views of İsmail Fennî, which were notably sophisticated when compared with those of the anti-religious Darwinist and anti-Darwinist religious camps that dominated late Ottoman intellectual life. (shrink)

According to the prominent accounts of artifacts, artifacts are objects produced to serve a function (Hilpinen, Theoria 58:58–82, 1992 ; Preston, The Stanford Encyclopedia of Philosophy, 2022a ). If, as commonly suggested, artworks are artifacts then the lack of a viable functional account of artworks generates a problem and leaves us with one of the three following options: (i) Artworks are not artifacts, (ii) Artworks are a special kind of artifacts (Levinson, Creations of the mind: Theories of artifacts and their (...) representation, 2007 ; Evnine, Making objects and events, 2016 ), (iii) If we follow pluralism about ‘artifact’, artworks can be captured by a distinct concept of artifacts. (i) is hard to defend. Being an artifact seems to be a necessary condition of being an artwork. To me, (ii) is already hinting at a form of pluralism in our artifact concepts. Ultimately, I conclude that (iii) provides a useful route to spell out what kind of pluralism is at stake and how it can be used to resolve the tension that arises from the artifactual status of artworks and functions. (shrink)

Are the members of echo chambers blameworthy for their beliefs? If we follow Sarah Stroud's account of friendship, we end up with the following conclusion: if echo chambers involve friendship, then the individuals have strong reasons not to live up to epistemic demands or ideals when the friendships are formed in the echo chambers they are members of. This result stands in striking contrast with the received view, according to which the members of echo chambers are blameworthy for their epistemic (...) vices and faulty beliefs. The received view uses individual epistemic vices to propose individualistic solutions for the problem of echo chambers. I argue that this is misleading, simply because the members of echo chambers are not blameworthy due to the friendships cultivated in the echo chambers. (shrink)

ABSTRACTPopular culture has many examples of evil characters having vertically pupilled eyes. Humans have a long evolutionary history of rivalry with snakes and their visual systems were evolved to rapidly detect snakes and snake-related cues. Considering such evolutionary background, we hypothesised that humans would perceive vertical pupils, which are characteristics of ambush predators including some of the snakes, as threatening. In seven studies conducted on samples from American and Turkish samples, we found that vertical pupils are perceived as more threatening (...) on both explicit and implicit level and they are associated with physical, rather than social, threat. Findings provided partial support regarding our hypothesis about the relevance of snake detection processes: Snake phobia, and not spider phobia, was found to be related to perceiving vertical pupils as threatening, however an experimental manipulation of saliency of snakes re... (shrink)

Supertasks recently discussed in the literature purport to display a failure ofenergy conservation and determinism in Newtonian mechanics. We debatewhether these supertasks are admissible as Newtonian systems, with Earmanand Norton defending the affirmative and Alper and Bridger the negative.

Wittgenstein Tractatus'ta anlamlı bir tümcenin işlevinin bir şey durumunu öne sürmek olduğunu belirtir ve böyle yapmayan bütün tümceleri anlam alanının dışına bırakır. Buna karşılık anlam alanının dışında kalan tümceler işlevsiz değildirler; onlar bir şeyleri gösterebilirler. Bu söylemek/göstermek ayrımı Tractatus için temel önemde olsa da ayrımın göstermek ile ilgili kısmını Wittgenstein yeterince açıklamaz. Bu yazıda bu kavramın özellikle de etik ve estetik söz konusu olduğunda bir bakış açısını göstermek olarak anlaşılabileceğini öne süreceğim. Algı çalışmalarında yaygın bir kavram olan bakış açısı, dilbilim (...) alanına özellikle metafor konusundaki çalışmalarla taşınmıştır. Bir metaforun belirli bir bakış açısı etkisi yaptığı sıklıkla söylenir. Wittgenstein'ın "göstermek" derken anlatmak istediği bir bakış açısı kazandırmak olarak yorumlanabilir. -/- In Tractatus, Wittgenstein states that the function of a meaningful sentence is to assert a state of affairs and excludes all sentences that do not do so from the realm of meaning. Sentences outside the realm of meaning, however, are not useless; they can show something. Although this saying/showing distinction is of fundamental importance for Tractatus, Wittgenstein does not clearly explain the part of the distinction related to showing. In this paper I will argue that this notion can be understood, especially in the case of ethics and aesthetics, as showing an aspect. Aspect, which is a widely used notion in perception studies, has been carried to the field of linguistics, especially with studies on metaphor. It is often said that a metaphor makes an aspectual effect. What Wittgenstein meant by "showing" can be interpreted as making someone recognise an aspect. (shrink)

Bu yazıda Fransız Devrimi'nin Eylül 1793’ten Temmuz 1794’e kadar süren Terör Dönemi ve devrimin önderlerinden Robespierre’in bu dönemdeki rolü incelenmektedir. Bu amaçla öncelikle Terör Dönemi’nde neler yaşandığından kısaca söz edilecek, sonrasında ise Robespierre kendini nasıl bu dönemin merkezinde bulduğu araştırılacaktır. Son olarak Robepierre’in terör tartışmalarında gündeme getirdiği “erdemli terör” kavramının ne anlama geldiği tartışılacaktır.

Bu yazıda Ömer Naci Soykan'ın felsefesi üç farklı çalışması üzerinden değerlendirilmektedir.

Mimarlık diğer sanat dallarından iki bakımdan ayrılır. İlk olarak mimari yapıtlarla etkileşim kaçınılmazdır. Müzik dinlemeden, tiyatro veya sinemaya gitmeden, resim veya heykel sergilerini gezmeden yaşamımızı sürdürebiliriz ancak mimari yapılar olmadan bu olanaklı olmaz. Bu bakımdan mimarlık sanatlar içinde belki de insan yaşamını en fazla etkileyen daldır. İkinci olarak mimarlık bir yaşam gereksinimini karşılayan, böyle bir işlevi olan belki de tek sanat dalıdır. Örneğin resim, heykel, şiir, sinema veya tiyatro yapıtlarını sanatsal açıdan değerlendirirken hangi gereksinimimizi karşıladıkları sorusunu sormayız. Buna karşılık mimari (...) yapılar barınma başta olmak üzere bir dizi maddi gereksinimimizi karşılarlar. Hangi gereksinimi karşılamak amacıyla yapıldıkları sorusu onların sanatsal açıdan değerlendirilmesinde önem taşır. Bu yazıda mimarlığın sanatlar içindeki bu iki özgünlüğünü dikkate alan bir düşünürün, Ömer Naci Soykan'ın mimarlık konusundaki görüşlerini sırasıyla “mimarlıkta temel nitelikler”, “mimarlık etkinliği”, “mimarlık dili” ve “mimarlık estetiği” başlıkları altında ele alacağız. (shrink)

This thesis develops a pragmatic theory of metaphors and slurs. In the pragmatic literature, theorists mostly hold the view that the framework developed by Grice is only applicable to the sentence-level pragmatic phenomena, whereas the subsentential pragmatic phenomena require a different approach. In this thesis, I argue against this view and claim that the Gricean framework, after some plausible revisions, can explain subsentential pragmatic phenomena, such as metaphors and slurs. In the first chapter, I introduce three basic theses I will (...) defend and give an outline of the argument I will develop. The second chapter discusses three claims on metaphor that are widely discussed in the literature. There I state my aim to present a theory of metaphor which can accommodate these three claims. Chapter 3 introduces the notion of "phrasal implicature", which will be used to explain phrase-level pragmatic phenomena with a Gricean approach. In Chapter 4, I present my theory of metaphor, which I call "phrasal implicature theory of metaphor" and discuss certain aspects of the theory. The notion of phrasal implicature enables a new conception of what-is-said and a different approach to the semantics-pragmatics distinction. Chapter 5 looks into these issues. In Chapter 6, I compare my theory of metaphor with three other theories. Finally, in Chapter 7, I develop a phrasal implicature theory of slurs, which I argue outperforms its rivals in explaining various uses of slurs. (shrink)

Özet: Bu yazı Paul Grice’ın 1967 yılında verdiği “Mantık ve Konuşma” başlıklı dersinin Türkçe çevirisinin okunmasına yardımcı olmayı amaçlamaktadır. Yazıda önce “Mantık ve Konuşma”nın arka planında yer alan dil felsefesi tartışmaları kısaca tanıtılmış sonrasında sezdirimler ve özellikleri, bağlam ve iletişimin ilkeleri gibi metinde geçen temel tartışmalar açıklanmıştır. En sonda ise “Mantık ve Konuşma”nın dil felsefesi ve dilbilimdeki etkilerinden kısaca söz edilmiştir. -/- Abstract: This paper aims at being helpful in reading the Turkish translation of Paul Grice’s 1967 lecture titled “Logic (...) and Conversation”. After introducing some relevant background discussions in the philosophy of language literature briefly, the paper explains the main discussions in “Logic and Conversation” such as implicatures and their features, context and principles of conversation. In the end, some influences of “Logic and Conversation” on philosophy of language and linguistics are briefly mentioned. (shrink)

Two significant, apparently unrelated, trends have emerged in American society and medicine. First, American medicine is reexamining its approach to dying. The Institute of Medicine, the American Medical Association and private funding organizations have recognized that too many dying people suffer from pain and other distress that clinicians can prevent or relieve. Second, this past decade has marked a sharp increase in the number of physicians prosecuted for criminal negligence based on arguably negligent patient care. The case often cited as (...) a watershed is People u. Einaugfer, which involved a New York nursing home patient whose physician was convicted in 1993 of two criminal misdemeanors after he ordered an elderly dialysis patient to be tube fed through a peritoneal dialysis Catheter.How is the growing awareness of dying patients’ pain and the increasing willingness of prosecutors to charge physicians with crimes connected? Pain at the end of life is frequently treated with narcotics, prescription drugs that are closely regulated by state and federal law. That complex web of laws—and a growing fear of legal sanctions—has deterred physicians from prescribing controlled substances. As those legal sanctions move from disciplinary actions to criminal charges, physicians’ fears may expand. (shrink)

In two recent papers Perez Laraudogoitia has described a variety of supertasks involving elastic collisions in Newtonian systems containing a denumerably infinite set of particles. He maintains that these various supertasks give examples of systems in which energy is not conserved, particles at rest begin to move spontaneously, particles disappear from a system, and particles are created ex nihilo. An analysis of these supertasks suggests that they involve systems that do not satisfy the mathematical conditions required of Newtonian systems at (...) the time the supertask is due to be completed, or else they rely on the application of the time-reversal transformation to states which are not well-defined. Consequently, it is unjustified to conclude that the paradoxical results are arising from within the framework of Newtonian mechanics. In the last part of this article, we discuss various aspects of the physics of these supertasks. (shrink)