Abstract

Niniejszy artykuł jest jedną z kilku prac składających się na serię szczegółowych biografii biskupów Pafos w okresie pontyfikatu awiniońskiego. Na pierwszy rzut oka życie Héliego de Chambarlhac wydaje się być zwykłym odzwierciedleniem nepotyzmu, pluralizmu i absencji Kościoła zachodniego w ogóle, a zwłaszcza duchowieństwa łacińskiego na frankijskim Cyprze w XIV wieku. Protegowany kardynałów i brat arcybiskupa, pomimo pozornego braku wyższego wykształcenia, Périgordin Hélie otrzymał liczne beneficja i stanowiska, których kulminacją było ćwierć wieku jako w dużej mierze nieobecny biskup, najpierw Limassol, a następnie Pafos. Istnieją jednak dowody na to, że miał duże doświadczenie w dyplomacji i administracji pod rządami swojego brata Filipa de Chambarlhac. W związku z tym dokładna analiza dokumentów papieskich ujawniła, że długa nieobecność Héliego na Cyprze wynikała z jego dwudziestoletniej służby jako stałego agenta królewskiego w kurii papieskiej, w czasie, gdy inne państwa również ustanawiały stałych ambasadorów w Awinionie.