Abstract

De bestuurders van Europa geven de voorkeur aan een aristocratische en intellectuele democratie waarin politieke beslissingen niet herkenbaar terug te voeren zijn op het volk. Omdat op dit moment de politiek niet langer de markt en de belangengroeperingen weet te reguleren, worden de burgers van Europa opgeroepen om de Europese instituties te legitimeren en om een waardengemeenschap te gaan vormen. De EU is opgericht om abstracte idealen te verwezenlijken zoals 'nooit meer oorlog!' Ook gerechtigheid behoort tot zulke idealen. De EU lijkt te streven naar ongevaarlijkheid. Het voorwoord bij de Europese grondwet vertoont de onwil om zich aan te sluiten bij het dagelijkse drama van de burger, dat verdwijnt achter de vormelijke wens van 'eenheid in verscheidenheid'