هستیشناسی نیوتن و پیامدهای الهیاتی آن
Abstract
جهان نیوتن شامل اتمهاست که با حرکت در فضای خالی پدیدههای طبیعی را ایجاد میکنند. نیرو عنصر مهم دیگری در جهان نیوتن است. نیوتن منکر این است که گرانش یکی از ویژگیهای ذاتی ماده است. این مسئله پایبندی نیوتن به برداشت سنتی جوهر را نشان میدهد. به علاوه این مسئله دلیلی برای اعتقاد به حضور همهجایی خدا فراهم میکند. مؤلفۀ مهم دیگر هستیشناسی نیوتن فضا و زمان است. نیوتن به فضا و زمان مطلق اعتقاد داشت. به علاوه معتقد بود خداست که با حضور همهجاییاش فضا و زمان را حفظ میکند. هر موجودی و از جمله خداوند، فقط در زمان و مکان وجود دارد و از آنجایی که فضا و زمان چارچوب کنش خداوند است، تأمل در طبیعت راهی برای شناخت خدا نیز هست. نیوتن معتقد بود که فلسفۀ طبیعی او در مقابل فلسفههای ماتریالیستی است و حضور طراحی هوشمند و کنش مدام او در جهان را نشان میدهد. این مقاله قصد دارد با بررسی آرای نیوتن در باب جهان مادی، فضا و زمان و خداوند، تصویر جامعی از هستیشناسی نیوتن ارائه کند.