Cet ouvrage propose une relecture de la phénoménologie husserlienne dans l'histoire de la philosophie. À travers une double confrontation de la phénoménologie à l'histoire, il aboutit à l'idée que la phénoménologie constitue la réalisation de l'ambition originaire de la philosophie, celle-là même qui a fait son apparition chez les anciens grecs, et que derrière cette histoire se profile celle de l'humanité. Aussi se propose-t-il de recomprendre le projet phénoménologique général comme une quête unitaire du sens de l'histoire de l'humanité. L'histoire (...) de la philosophie que la phénoménologie accomplit est histoire de la raison, pour autant que la raison est l'attribut définitoire de l'humanité. Cette remarque explicite la mise en relation de "Raison et Humanité". Mais pour parvenir à la conclusion que l'aspiration à la rationalité est l'orientation générale de l'histoire de la philosophie et de l'humanité, il importe de faire une histoire de la raison, une histoire de la philosophie, recomprise comme archéologie de la rationalité. La rationalité est le télos de l'existence humaine! Le travail s'achève ainsi sur une interprétation philosophique de l'histoire humaine et l'érection d'une communauté éthique comme figure authentique et destinale de l'humanité. (shrink)

Development of the philosophy of inner self in India.

Supercommentary on Tattvacintāmaṇi, classical work on Navya Nyaya philosophy by Gaṅgeśa, active 13th century and its commentaries Didhiti by Raghunātha Śiromaṇi and Tattvacintāmaṇidīdhitiprakāśa by Bhavānanda Siddhāntavāgīśa with complete text.

Portion of Tattvacintāmaṇi dealing with syllogism (avayava); with commentary and supercommentary of the Navya Nyaya school in Indic philosophy.

This article examines the output of Uganda's official Photographic Section from the years of the Idi Amin regime (1971-9), an archive of 60,000 black and white images from which have recently come to light in the stores of the Uganda Broadcasting Corporation in Kampala. Drawing on recent developments in African visual studies, the article focuses in particular upon what this archive reveals about photographic circulations in and from Amin's Uganda. It finds that this new trove of negatives -when compared with (...) press archives from around the world - is especially revealing of a growing nexus between official photography and all kinds of commercial photographies in the 1970s. This nexus played a key role in shaping both how the Amin regime was pictured at the time, and how its afterlife has continued to reflect down to the present time. (shrink)

Mu‘allâkâtların, tefsir, nahiv, sarf ve dil ilimlerindeki önemli rolünün yanı sıra Arap dili ve edebiyatı âleminde de yüksek ve önemli bir konumu bulunmaktadır. Cahiliye devri müfredatlarının pek çoğunu kapsamasından ötürü dil ve edebiyat erbabı ona önem atfetmiştir. Onlardan biri de, ‘Şerhü’l-Kasâ’idi’l-السبع’ adıyla el-Muâ‘llekât’a yaptığı şerhiyle Ebu Bekir Muhammed bin el-Kasım bin Beşar bin el-Anbari. Bu eserinde pek çok nahiv, zamirin aidiyeti, harflerin manası, zarf ile car ve mecrûrun bağlı olduğu yerin belirlenmesi, müfredatlarıni‘râbı, illetler arasındaki üstünlükler, kıyasa ve luğatta asıl olana, (...) kelimenin irabını belirlemede bazı seslerin etki nedenlerine, sarf, lügat, belağat, eleştiri vb. konulara değinmektedir. Bu itibarla bu araştırma, betimsel analitik yöntemini kullanarak et-Anbari’ninMu‘allâkât şerhindeki nahiv yöntemini, Arap nahiv ilminde iki önemli konu olan kıyas ve ta‘lîl ile ilgili duruşunu açıklayarak değerlendirmeyi hedeflemektedir. (shrink)

Morocco; Andalusia (Spain); intellectual life; philosophy; history.

Supercommentary, with commentaries on Siddhāntalakṣaṇa of Gaṅgeśa, 13th cent., work on Nyaya philosophy.

Supercommentary on Tattvacintāmaṇidīdhiti, 16th century commentary, by Raghunātha Śiromaṇi on Tattvacintāmaṇi, 13th century basic work of the neo-Nyāya school in Hindu philosophy, by Gaṅgeśa; portion dealing with definition of invariable concomitance (vyāpti).

BackgroundCommunity Advisory Boards (CAB) have become essential organs of involving communities in HIV clinical trials especially in developing countries. However, limited empirical evidence exists on the role of CABs in low and middle-income countries including Tanzania. This study aims at exploring the role of CABs in community-based HIV clinical trials conducted in Tanzania.MethodologyWe adopted a phenomenological approach to purposefully select HIV clinical trial stakeholders. These included CAB members, researchers and Institutional Review Board (IRB) members in Tanzania. We conducted In-depth Interviews (...) (IDIs) with ten participants and three Focus Group Discussions (FGDs) with eighteen participants. The data were thematically analyzed with the aid of MAXQDA software version 20.2.1.ResultsThe findings indicate that at every stage of implementation of a community-based HIV clinical trial, a functioning CAB is important for its success. This importance is based on contextualization of the informed consent process and protocol, managing rumours in the community, weighing trial risks and benefits, sensitizing the community, assisting participant recruitment, tracing and retention. However, being perceived as financial beneficiaries than community representatives emerged as a challenge to CAB members. ConclusionThe study empirically indicates the need for functioning CABs in every stage of implementation of community-based HIV clinical trials. The roles of which are interwoven in serving research goals and protecting the interests of the community and that of trial participants. (shrink)

Introduction Globally, healthcare providers (HCPs), hospital administrators, patients and their caretakers are increasingly confronted with complex moral, social, cultural, ethical, and legal dilemmas during clinical care. In high-income countries (HICs), formal and informal clinical ethics support services (CESSs) have been used to resolve bioethical conflicts among HCPs, patients, and their families. There is limited evidence about mechanisms used to resolve these issues as well as experiences and perspectives of the stakeholders that utilize them in most African countries including Uganda. Methods (...) This phenomenological qualitative study utilized in-depth interviews (IDIs) and focus group discussions (FGDs) to collect data from Uganda Cancer Institute (UCI) staff, patients, and caretakers who were purposively selected. Data was analyzed deductively and inductively yielding themes and sub-themes that were used to develop a codebook. Results The study revealed there was no formal committee or mechanism dedicated to resolving ethical dilemmas at the UCI. Instead, ethical dilemmas were addressed in six forums: individual consultations, tumor board meetings, morbidity and mortality meetings (MMMs), core management meetings, rewards and sanctions committee meetings, and clinical departmental meetings. Participants expressed apprehension regarding the efficacy of these fora due to their non-ethics related agendas as well as members lacking training in medical ethics and the necessary experience to effectively resolve ethical dilemmas. Conclusion The fora employed at the UCI to address ethical dilemmas were implicit, involving decisions made through various structures without the guidance of personnel well-versed in medical or clinical ethics. There was a strong recommendation from participants to establish a multidisciplinary clinical ethics committee comprising members who are trained, skilled, and experienced in medical and clinical ethics. (shrink)

Yüksek din öğretimi kurumları diğer alanlar gibi günümüzde üniversite bünyesinde faaliyet göstermektedir. Ülkeler tarihsel, kültürel ve devlet yapıları doğrultusunda kendi kurumlarını kurup geliştirmekle birlikte, dünyadaki benzer diğer kurumların tecrübe ve birikimlerinin öğrenilmesi üniversitelerin gelişimi için önem arzetmektedir. Karşılaştırmalı çalışmaların bu konuda dikkate değer katkıları bulunmaktadır. Bu çalışmada, Malezya ve Türkiye'deki yüksek din öğretimi tarih, mevcut durum, hedefler, program yapısı, öğrenci kabulü ve mezun istihdam edilebilirliği gibi 6 farklı tema üzerinden karşılaştırılması hedeflenmektedir. Malezya ve Türkiye, nüfuslarının çoğunluğu Müslüman olmakla birlikte, devlet (...) ve toplum yapısı açısından birbirinden oldukça farklı iki ülkeyi temsil etmektedirler. Nitel, literatür bazlı olan bu çalışma doküman analizine dayanmaktadır. Her iki ülkedeki yüksek din öğretimini anlamak ve ortaya koymak amacıyla resmi belgeler, akademik makaleler ve internet kaynakları kullanılmıştır. Makalenin bulguları şöyledir: Türkiye'de yüksek din öğretiminin gelişimi kesintili olmuştur ve önemli siyasi değişimler yüksek din eğitimini etkilemiş olduğundan din siyaseti ile yakından ilişkilidir. Buna karşılık, Malezya'da yüksek din öğretiminin gelişimi daha istikrarlı olmuştur. Siyasi partilerin din siyaseti ve seçim hesapları Malezya'daki yüksek İslami öğretimini etkilemiş olsa da, bu en azından kurumlarının kapanmalarına veya sayılarının dramatik bir şekilde azaltılmasına yol açmamıştır. Güncele bakıldığında yüksek din öğretimi kurumlarının her iki ülkede de gelişmekte olduğu, ancak Türkiye'de bunun (en azıdan sayısal olarak) Malezya'dan daha hızlı olduğu anlaşılmaktadır. Yüksek din öğretiminin amaçlarıyla ilgili olarak, amaçların ve program çıktılarının ulusal bir kurum tarafından belirlendiği Malezya'da Ehl-i Sünnet ve'l-Cemaat ve dinini icra eden öğrencilerin yetiştirilmesine doğrudan atıflar vardır. Türkiye'de tarihsel olarak, ilahiyat fakültelerinin resmi misyonları, kısmen ilahiyatın laik bir üniversitedeki yerini meşrulaştırmak amacıyla modern amaçlara/kavramlara daha çok yer vermekte idi. Ancak son yıllarda açıkça İslami değer ve kavramlara atıflar yapan amaç ve misyonlar belirlenmektedir. Ancak ilahiyat/İslami ilimler fakültelerinin amaçlarını belirleyen ulusal bir kurumun olmaması nedeniyle, resmi misyon ve vizyon ifadeleri düzensiz görünmektedir, ancak akreditasyon süreci daha ortak ve bütünlüklü amaç ve program çıktılarının belirlenmesini sağlayabilir. Türkiye'de yüksek din öğretimi, Malezya’nın aksine, resmi olarak İslam'ın herhangi bir mezhebini benimsememekte olup, bu çoğulculuk ve çeşitliliğin olduğu modern bir toplum için daha uyumlu ve bütünleştirici olma fırsatı sunmaktadır. Malezya'da İslami bilgiyi mesleki bilgiyle bütünleştirmeyi amaçlayan farklı yüksek din öğretimi programları vardır. Bu, çok yönlü ve disiplinler arası programların ve uzmanlıkların oluşturulmasını sağlamıştır. Bu programlardan mezun olanlar ise güvenlikten finansa, yargıdan din hizmetlerine kadar çok farklı mesleklerde çalışabilmektedir. Türkiye’deki yüksek din öğretimi fakülteleri ise sadece tek bir program sunmakta olup, çoklu ve disiplinler arası programlar bulunmamaktadır. İki ülke arasındaki bir diğer önemli fark, öğrenci kabul sürecidir. Malezya'da farklı ortaöğretim sonrası eğitim/sınav sistemleri bulunurken, Türkiye'de merkezi bir üniversite giriş sınavı vardır. Farklı sınav sistemlerine rağmen, Malezya'da öğrencilerin İslami ilimler programlarına kaydolabilmeleri için İslam eğitimi, Arapça ve İngilizce konularında sağlam bir altyapıya sahip olmaları gerekmektedir; Türkiye'de ise üniversite sınavında din eğitimi ile ilgili çok az soru bulunmakta; bu nedenle, yüksek din öğretimi için din eğitimi, Arapça veya İngilizce herhangi bir altyapıya gerek bulunmamaktadır. Bu, din eğitimi geçmişi olmayanlar için bir fırsat olsa da, ilahiyat/İslami ilimler fakültelerinin Kuran okumayı öğretmek gibi en basit işlerden başlaması problemini gündeme getirmektedir. Son olarak, her iki ülkede de yüksek din öğretimi mezunlarının istihdam edilebilirliğinin en acil sorunlardan biri olduğu, ancak bu sorunun Türkiye'de Malezya'dan daha fazla olduğu anlaşılmaktadır. (shrink)

I. Dünya Savaşı’nın başlaması üzerine İngiltere, ülkesinde bulunan Müttefik Devletler’in vatandaşlarını tutuklamaya başlamış, ardından da bunları sivil esir olarak çeşitli yerlere sevk etmişti. Tutukluların sayısı artınca modern dünyanın ilk ve en büyük sivil esir kampı olan Knockaloe oluşturulmuştu. Söz konusu kampta tutuklu bulunan kişilerden biri de Londra Sefareti Eski Kâtibi Reşid Sadi Bey idi. Londra’daki İsveç Elçisi Herman Wrangel, aldıkları dilekçelerde esirlerin kötü muameleye maruz kaldığını ve ekonomik da olarak her geçen gün biraz daha zorlandıklarını Osmanlı hükümetine bildirmişti. Bunun üzerine (...) Osmanlı Hariciye Nezareti, İsveç Sefareti vasıtasıyla vatandaşlarının sorunlarıyla ilgilenirken mütekabiliyet ilkesini uygulamaktan geri durmamıştır. Bu çalışmadaki amaç: uluslararası literatürdeki “sivil esir” kavramının İngiltere tarafından başlatıldığını vurgulayıp bu bağlamda Reşid Sadi Bey’in esaret öyküsünü değerlendirmektir. Ayrıca siyasi tarih perspektifinden Knockaloe’daki sivil Osmanlı esirlerini ve Londra Sefareti Eski Kâtibi Reşid Sadi Bey’in serbest bırakılması için yürütülen diplomasi faaliyetlerine yer vermektir. (shrink)

-- jild-i 2. Hānrī Birgsūn / Sayyid ʻAbd Allāh Anvār ; Zīgmūnd Firūyd / Duktur Maḥmūd Ṣināʻī ; Ālfrid Nūrs̲ Vāythid / Aḥmad Ārām ; Sir Ārtūr Sitānlī Idīngtūn / Muḥammad Ḥusayn Tamaddun ; Sir Jayms Jīnz / Abū Ṭālib Ṣārimī ; Anshtayn / Duktur Jināb.

Supercommentary on the inference (anumāna) part of Raghunātha Śiromaṇi's Tattvacintāmaṇidīdhiti, 16th century commentary on Gaṅgésa's Tattvacintāmaṇi, 13th century basic work of the neo-Nyaya school in Hindu philosophy.

Moses Isegawa's Abyssinian Chronicles sets out to rewrite history in that it corrects the distorted colonial vision by creating symbols for a new national identity—dealing with self-consciousness, loss of self-identity, and search for identity in coming to terms with the wreckage of war and independence. In Snakepit, Isegawa returns to his native Uganda haunted by greed and megalomania, a period when Idi Amin's dictatorship turned men in power into agents of deception, extortion, and murder. This article critically analyzes the “postcolonial“ (...) imagery in Snakepit as forms of resistance in the aftermath of colonialism and in the story “The Return of Shadow” in Viviane Sassen's collection of photographs Flamboya, and so challenge the way Western eyes have perceived the African continent. Snakepit and Flamboya thus both function as tools with which Africa's collective identity is redefined, the former coping with Uganda's post-European struggle for independence and fight against African corruption, the latter shedding light on the “darkness” Africa has been associated with by casting a post-European shadow on the image of Africa. (shrink)

BackgroundFew studies have examined factors associated with willingness of people living with HIV to participate in HIV treatment clinical trials in Sub-Saharan Africa. We assessed the factors associated with participation of PLHIV in HIV treatment clinical trials research at a large urban clinical and research facility in Uganda.MethodsA mixed methods study was conducted at the Infectious Diseases Institute, adult HIV clinic between July 2016 and January 2017. Data were collected using structured questionnaires, focused group discussions with respondents categorised as either (...) participated or never participated in clinical trials and key informant interviews with IDI staff. A generalized linear model with a logit link function was used for multivariate analyses while the qualitative data were summarized using a thematic approach.ResultsWe enrolled a total of 202 and analysed 151 participants, 77 of whom were male with mean age of 41 years. The majority 127 expressed willingness to participate in treatment clinical trials if given an opportunity. At bivariate analysis, willingness to participate was significantly associated with respondents’ perception of a satisfactory compensation package, special status accorded and belief that their health status would improve while on the clinical trial. At multivariate analysis, a satisfactory compensation package and special status accorded in clinical trials remained significant. The qualitative data analysis confirmed these findings as participants valued the privilege of jumping the clinic waiting queues and spending less time in clinic, the wide range of free tests offered to trial participants, unrestricted access to senior physicians and regular communication from study team. Additionally, free meals offered during clinic visits meant that participants were not in a hurry to go back home. Barriers to participation included the perception that new drugs were being tested on them, fear of side effects like treatment failure and the uncertainty about privacy of their data.ConclusionWe found overwhelming willingness to participate in HIV treatment clinical trials. This was largely extrinsically influenced by the perceived material and health-related benefits. Investigators should pay attention to participants’ concerns for benefits which may override the need to understand study procedures and risks. (shrink)