Abstract

Η κινητικότητα της θαλάσσιας στάθμης αποτελεί πλέον σήμερα γεγονός αναμφισβήτητο, χωρίς να συνεπάγεται ωστόσο μηχανικά οριζόντιες μεταθέσεις της ακτογραμμής. Η τεκτονική και κυρίως ο συνδυασμός της χερσαίας διάβρωσης και απόθεσης βρίσκονται σε συνεχή συνάρτηση με αυτές τις μεταβολές. Το θασιακό «παράδοξο» έγκειται στο γεγονός ότι η άνοδος της θαλάσσιας στάθμης από την αρχαιότητα δεν επέφερε μεταβολή της θέσης του λιμανιού, ενώ αλλού, στον κόλπο του Λιμένα όπως και στο υπόλοιπο νησί, έγιναν έντονες διορθωτικές επεμβάσεις στην ακτή. Η κατασκευή του τείχους και οι πολεοδομικές διευθετήσεις προστάτευσαν σε μεγάλο βαθμό το λιμάνι από τη φυσική του πρόσχωση η οποία, χωρίς τα έργα αυτά, θα ήταν αναπόφευκτη.