Abstract

Ponieważ każda księga heglowskiej "Logiki" przedstawia tylko jej właściwy sposób przejawiania się bytu, więc zakłada ona także - określoną przez ten sposób przejawiania się bytu - charakterystyczną wykładnię prawdy. Niedowolna kolejność poszczególnych ksiąg określa wtedy także porządek, w jaki układają się założone w nich wykładnie prawdy. Skorelowanie klasycznej i innych wykładni prawdy z odpowiednimi księgami "Logiki" pozwala więc wykorzystać porządek "Logiki” do odtworzenia struktury całości prawdy, tzn. także do objaśnienia miejsca, jakie klasyczna wykładnia zajmuje zarówno w obrębie całości prawdy, jak i wśród wykładni pozostałych.