Abstract

Makalede, İbn-i Kemâl’in “Risâletun fî Beyâni’l-Uslûbi’l-Hakîm” adlı risalesinde “el-üslûbu’lhakîm” belâğî sanatını incelemesi ele alınmıştır. es-Sekkâkî’nin isim babası olduğu söz konusu sanatın tanımı, örnekleri ve özellikle Kur’ân’daki yansımaları eserin genel konularıdır. es-Sekkâkî’nin tanımıyla sunduğu bazı örnekler arasında tam bir uygunluk olmadığına dikkatleri çeken müellif, konuyu daha doğru bir zemine oturtabilmek için öncelikle mevcut tanımı ıslah etmeye gayret etmiştir. es-Sekkâkî’nin örneklerini her iki bakış açısıyla tartışan Kemâl Paşazâde, yeni örnekler sunarak ilgili sanatın anlaşılmasına önemli katkılarda bulunmuştur. Ayrıca müellifin, âyetlerin daha doğru anlaşılması için metin ve bağlam sentezlemesinin nasıl yapılacağına dair uygulama örnekleri tefsir açısından kıymetli veriler taşımaktadır.