Sovyetler Birligi rejimi kendi topraklarında yasayan insanların sosyalist düsünceyi benimsemelerini, komünizm idealini hedeflemelerini istemis, daha dogrusu buna mecbur etmisti. Bu dogrultuda Sovyetler Birliginde yasayan Müslümanların inancına, ahlakına ve aile yapısına müdahale eden rejim tarafından dinsizlik, tanrı tanımazlık zorla kabul ettirilmeye çalısıldı. Sovyet rejiminin hedefi, istisnasız her Sovyet vatandasının Tanrı inancından, dini ahlaktan ve aile kültüründen yoksun birer “Sovyet #nsanı” modelinde yetistirmekten ibaretti. Bu amaç dogrultusunda okul öncesi egitimden Üniversite egitimine kadar hiçbir manevi ve dini altyapıya dayanmayan beser ürünü moral (...) ve etik ögretisine dayalı ahlak ve egitim sistemi hayata geçirildi. Ateizmi, tanrı tanımazlıgı rejimin ana ideolojisi olarak benimseyen Sovyetler Birligi döneminde, basta Hıristiyanlar ve Müslümanlar olmak üzere diger din mensupları da inançlarını ve dini yasantılarını asgari boyutta, gizlice yasamaya çalısmıstır. Ateist olan Sovyet bireylerinin birçogunun yasam tarzı incelendiginde onların dürüst, sade, medeni, devlete sadık, disiplinli, hak ve hukuka riayet eden bireyler oldugu gözlemlenmistir. Acaba bu özelliklere sahip olan Sovyet insanı rejimin baskısından korktugu için mi dürüst ve ahlaklı idi, ya da sosyalist egitim sisteminin basarısından dolayı mı, yoksa toplumda ve aile içinde devam eden dini inancın ve bilincin var olmasından mı kaynaklanıyordu? Sorusu özellikle bagımsızlık sonrası akla gelen soruların basında gelmekteydi. Ayrıca SSCB’nin inançsız ama ahlaklı, egitimli toplum yetistirmeye çalısırken ahlak sınırlarını, ahlak ilkelerini belirlemede neyi ölçü alacagına tam olarak karar veremedigi, belirli bir dönemden sonra inancından vazgeçmedigi Müslümanların dini egitim almasına izin verdigi ancak dini egitimi de sıkı takip altına aldıgı görülmektedir. (shrink)

Din ve dinin geleceği uzun yıllardır akademik ve yerel çevrelerce üzerinde tartışılan temel konuların başında gelmektedir. Bu minvalde tartışmanın bir cephesinde klasik sekülerleşme teorileri yer alırken diğer bir cephede dinin bireylerin ve toplumların zihin dünyalarında halen varlığını devam ettiren başat faktörlerden biri olduğu görüşü kabul görmektedir. Ancak son dönemde ortaya çıkan çalışmalar bu iki temel iddianın bambaşka boyutlarını gözler önüne sermektedir. Birçok farklı coğrafyada yeni dini hareketler ve mensuplarını, spiritüel akımları ve ritüelleri yerinde gözlemleyen Ali Köse, 21. Yüzyıl din olgusunu (...) Batı ülkeleri ekseninde incelediği Dinin Geleceği isimli esere hayat vermiştir. Yazara göre artık dünyada ateizm, agnostisizm ya da deizmden daha tehlikeli bir boyut var ise bu da dine ve Tanrı’ya karşı umursamazlık içinde düşünceler geliştiren yeni neslin anlayışı konusudur. Bu noktada kritik ettiğimiz bu eser, Batıda meydana gelen yeni akımları ve düşünceleri alan araştırmaları ve anket verileri ile okuyucuya aktaran nadir çalışmalardan biridir. (shrink)