The aim of this essay is to present a model of ethical technology management which assumes that elites who make the system design and development decisions should minimize the risks to stakeholders rather than maximize gains for their organizations. Given the unsettled state in ethical theory a familiar substantive Social, Economic, Environmental and Rights value set or ‘SEER’ ethic is presented. To enable foresight of the negative SEER effects of innovations a technology life cycle is introduced. A cognate issue life (...) cycle is presented to facilitate the ethical resolution of SEER issues associated with such effects. The resultant problem of increased front end load delays and costs, due to ongoing system redesign and stakeholder discussions is found to preferable to high ‘rear end load’ crisis costs, e.g., ofthe Ford Pinto, Exxon Valdez, Dalkon lUD Shield, and the Union Carbide Bhopal plant. Furthermore the model promises improved returns on the capital investments involved, indications for further research in ethics, economics and organizational theory are noted. (shrink)

Michel de Montaigne trug über Jahrzehnte in den historischen Kalender "Ephemeris historica" (Paris 1551) des protestantischen Gelehrten Michael Beuther handschriftliche Notizen ein. Der Kalender ist Teil der im 16. Jahrhundert florierenden Praxis der reformatorischen Memorialkultur, zu deren bedeutenden Vertretern Philipp Melanchthon und Paul Eber gehören. Solche Jahresverzeichnisse waren immer nach dem gleichen Prinzip angelegt: Der Benutzer der "Ephemeris historica" fand in der Regel auf jeder Seite des Kalenders für diesen Tag erinnerungswürdige biblische oder historische Ereignisse im Druck aufgeführt, der frei (...) gebliebene Raum lud zum Einfügen eigener Beobachtungen ein. Die in dieser Weise als Merkbüchlein verwendete "Ephemeris" mutierte so unter medialen Gesichtspunkten zu einem Mischtext zwischen Druck und Handschrift. Indem Montaigne Lebenswendepunkte aus dem privaten Umfeld und politische Geschehnisse von grosser Bedeutung notiert, wird der Kalender zu einem faszinierenden Gedächtnis-Reservoir, mit den Worten Montaignes: zu einem "magasin de la memoire. (shrink)

Artykuł zawiera rozważania na temat eseju Bronisława Trentowskiego pt. „Radykalizm polityczny” z 1843 roku. Rozważania autorki dzielą się na cztery części: 1. Samodzielność ludzi i ożywienie polityki – dwie główne cechy „radykalizmu politycznego”; 2. Lud u Trentowskiego: masa czy wielość różnych jednostek?; 3. Diagnoza „radykała politycznego” a dzisiejsza spolaryzowana demokracja 4. Zakończenie: „demokratyzm” jako „przychodzenie do swego uczucia”. Autorka zauważa, że Trentowski wypracował argumentację, która dzisiaj naturalnie narzuca się zwolennikom demokracji partycypacyjnej – jak choćby zarzut wobec liberałów takich jak Benjamin (...) Constant, że traktują wolność w sposób selektywny, dozwalając na nią w sferze prywatnej, ale już nie w sferze politycznej. Właśnie tę selektywność Trentowski zwie „półptakiem”. Ponadto argumentacja Trentowskiego pozwala uznać polityczną polaryzację za martwotę – „rządy rozumu” zamiast „rządów umysłu”. (shrink)

Straipsnyjc svarstornas Algio Micklino atsakas huscrliSkosios fcnorncnologijos kritikarns. Autorius iSrySkina tris svarbiausius IJusscrlio kritikq argurnen- tus: 1 .IHusscrlio fcnorncnologija yra toli graiu nc "rnohlas bc jokiq ikankstiniy prielaidq", ji suponuo- ja dckartiSkqj teiginj, jog bliti rciSkia "hliti paiintu". 2.1-Tusserlio tciginj apic fcnorncnologines duotics apo- diktiSkurnq susilpnina jo patics patcikiarni tokios duo- tics apra5yrnai. IS ju, prieSingai Husserlio ketinirnarns. i6aiSkcja fenorncnologincs rcflcksijos ncpajcgurnas "susidoroti" tiek su retencine 1;iikines patirties di- rncnsija, tiek su radikalia Kito patirtics kitokybe. 3.Husscrlio rnctodui ir rnqstyrnui apskritai (...) budingas eurocentrizrnas ir episterninis irnpcrializrnas - visus kultlirinius ir istorinills skirturnus jis susurnuojn savo fenornenologijoje, kuriy traktuoja kaip slaptq graiko- curopictiSko.jo irnogaus llikcsi.iij iksipildyrnn. Algiui Micktinui svarbiausias klausirnns yra Sis: Koclkl reiketq intcrpretuoti Husserli blitent iitaip? Micktinas, Husscrlio rnokiniy Eugcno Finko ir Lud- wigo Landgrebe's rnokinys, gcrai suvokc, jog ypa- tingas Husscrlio raSyrno stilius nesyk yra veikiau su- trrlkdes nei pacle,jysvisu radikalurnu atsiskleisti svar- biausiorns Mol\qto.jo @valgorns ir atradirnarns. Tatiau jam Sis triikurnas visuornct atrodes ncrciksrningas ly- ginant su rniliiniiku potcncialu, kuris Siuosc atradi- rnuose gltidi. laukdarnas tolcsnio iiplctojirno. Hus- scrlio filosofija Micktinui yra tarsi jminirno laukiantis rnjsliy rinkinps, ir Si jrninirnq jis laiko prasrningesniu uidaviniu ui pastangas padcrnonstruoti huserliSkos fenornenologijos nenuoscklurnus ir silpnqsiasvietas. Savo darbuose Micktinas parodo. jog, ncpaisant kri- tikq iipuoliu, Husscrlio fcnorncnologinio rnctodo vi- suotinurnas ir fundamentalurnas iilicka ncpancigti. Raktiniai iodiiai: fi.nornenologija, refleksijn, skirtis, jk~~orner~ns, ~~~~enntnn.spn.snrrli.s, pntirtis. (shrink)

Celem artykułu jest rekonstrukcja i analiza uzasadnień prawowitości władzy w tzw. politycznych pismach Ockhama. Zawarte w nich rozważania powstały w określonym kontekście historycznym sporów o ewangeliczne ubóstwo i zakres władz duchowej i świeckiej, odnoszą się też jednak do ogólnych rozważań nad naturą uprawnień władczych w społeczeństwie cywilnym. Analiza wybranych fragmentów Ockhamowego _Dialogu _i pism zaliczanych do _Opera Politica _ukazuje koncepcję samowładności, która zaczyna być postrzegana jako uprawniona możność, z której może korzystać lud. Możność taką Ockham zaliczał do tzw. warunkowych uprawnień (...) naturalnych stanowiących jedno z trzech rodzajów prawa naturalnego. Pozwala to na ukazanie uprawnień władczych z jednej strony jako wywiedzionych z _ius naturale_ i z wnętrza zbiorowości politycznej, z drugiej strony jako warunek uporządkowania, a tym samym zaistnienia politycznych bytów zbiorowych. Dokonane przez franciszkańskiego filozofa ustalenia ukazują złożoność relacji między prawem naturalnym i zwierzchnictwem politycznym po odejściu od ujęć korporacjonistycznych. (shrink)

Celem artykułu jest rekonstrukcja i analiza uzasadnień prawowitości władzy w tzw. politycznych pismach Ockhama. Zawarte w nich rozważania powstały w określonym kontekście historycznym sporów o ewangeliczne ubóstwo i zakres władz duchowej i świeckiej, odnoszą się też jednak do ogólnych rozważań nad naturą uprawnień władczych w społeczeństwie cywilnym. Analiza wybranych fragmentów Ockhamowego _Dialogu _i pism zaliczanych do _Opera Politica _ukazuje koncepcję samowładności, która zaczyna być postrzegana jako uprawniona możność, z której może korzystać lud. Możność taką Ockham zaliczał do tzw. warunkowych uprawnień (...) naturalnych stanowiących jedno z trzech rodzajów prawa naturalnego. Pozwala to na ukazanie uprawnień władczych z jednej strony jako wywiedzionych z _ius naturale_ i z wnętrza zbiorowości politycznej, z drugiej strony jako warunek uporządkowania, a tym samym zaistnienia politycznych bytów zbiorowych. Dokonane przez franciszkańskiego filozofa ustalenia ukazują złożoność relacji między prawem naturalnym i zwierzchnictwem politycznym po odejściu od ujęć korporacjonistycznych. (shrink)

Andrzej Szczypiorski (1928–2000) was a writer and journalist. As a journalist he made his debut in 1947 in “Gromada” and then he cooperated with “Życie Warszawy” and “Film". In 1951 he was a member of literary editor’s office of Polish Radio in Katowice, where he was engaged in reportage and radio’s adaptations of literary works. After short period of work in Teatr Śląski in Katowice and departure to embassy in Copenhagen (Denmark) he arrived to Warsaw and he engaged in cultural (...) journalism. Every week’s feuilletons-commentary in radio and numerous texts printed for example in “Przegląd Kulturalny”, “Życie Warszawy". “Za wolność i lud”, “Nowa Kultura”, “Tygodnik Demokratyczny”, “Tygodnik Kulturalny” made him famous journalist. He was reckoned to be a journalist, who supported obligatory political system. Since 1968 his connections with radio and official press have started to come loose. After next few years he cooperated to “Polityka”, “Odra”, “Problemy Alkoholizmu” and “Literatura". Formation independent press made him publicity in “Zapis”, “Biuletyn Informacyjny", "Bez tytułu". During being internee in the state of war he became concentrated on literary activity. In 1989–1991 years he was a senator. Till his death he published very much (e.g. “Gazeta Wyborcza”, “Wprost”, “Polityka” and “Hustler”) and he took part in television and radio programs, symposiums and cultural meeting in the country and foreign countries. (shrink)

Courtesy of Diane Liu Martin Schönfeld, co-Editor of Journal of Global Ethics, passed away June 21st. Martin received his first degrees from Regensburg University, he continued in philosophy at Lud...

W państwach, które określają się demokratycznymi, są takie cykliczne momenty, które mobilizują sporą część społeczeństwa. Mobilizacja ta widoczna jest w różnych obszarach, które dotyczą przestrzeni publicznej: w jednostkach samorządu terytorialnego, w organach władzy samorządowej i centralnej, w środkach społecznego przekazu, we wspólnotach religijnych itd. Ta pewnego rodzaju „nadaktywność” wynika z tego, iż w porządku demokratycznym władze są wybierane przez lud poprzez akt wyborczy. Doświadczenie życiowe oraz przykład polskiej demokracji po 1989 r. pokazuje, iż powyższe założenia w przeważającej części nie zawsze (...) są realizowane. Można jednak mówić o przynajmniej dwóch niepożądanych działaniach kandydatów w ramach kampanii wyborczej: obietnicach wyborczych i korupcji wyborczej. Celem artykułu jest przedstawienie problematyki dotyczącej korupcji wyborczej w świetle etyki personalistycznej. Wybór, pomimo że subiektywny, wydaje się uzasadniony z tego powodu, iż personalizm dotyka kwestii problemów społeczno-politycznych z perspektywy koncepcji dobra wspólnego. (shrink)

Auf dem Berliner IPV-Kongress lud Freud 1922 die psychoanalytische Gemeinschaft in Form eines Preisausschreibens ein, sich mit Problemen der psychoanalytischen Technik auseinanderzusetzen. Fokussiert auf die Frage der Deutung von inner- und außeranalytischen Übertragungen wird das Schicksal dieser Aufforderung nachgezeichnet, der 1924 als erste Otto Rank und Sándor Ferenczi nachkamen, 1927 gefolgt von Wilhelm Reich und – auf dem Gebiet der Kinderanalyse – Anna Freud und Melanie Klein. Der Streifzug durch die Geschichte der Technik zeigt, wie sich die 1927 auf dem (...) Gebiet der Kinderanalyse aufgebrochene Polarisierung hinsichtlich der Übertragungsdeutung mit der Arbeit Stracheys und spätestens seit den »controversial discussions« innerhalb der britischen Gesellschaft auf das Gebiet der Erwachsenenanalyse übertrug. Unter Berücksichtigung der Weiterentwicklung des Diskurses wird die Frage aufgeworfen, ob die starke Betonung der Übertragungsdeutung eine unterschiedliche Praxis widerspiegelt oder ob sie zur Marke einer bestimmten Schule geworden ist, die den Blick auf das Gemeinsame des psychoanalytischen Deutens, die Herstellung von Verbindungen, verstellt. (shrink)

The present volume contains 14 contributions presented at a colloquium on "Structure and Approximation in Physical Theories" held at Osnabruck in June 1980. The articles are presented in the revised form written after the colloquium and hence also take account of the results of the discussion at the colloquium. It is a striking feature that the problem of approximation in physical theories has only recently found some attention in the philosophy of science, although the working physicist is con stantly confronted (...) with those questions. No interesting theory of exact science exactly fits its experimental data; almost every relation between different theories is an approximate one. There fore an adequate reconstruction of physical theories must take into account and conceptualize the moment of approximation. The majority of the articles in this book is centered around this subject. There are at least two elaborate, 'structuralistic' approaches to the formalization of physical theories in which the aspect of approximation has been incorporated: the approach due to P. Suppes, J. Sneed, W. Stegmuller ("S-approach") and the approach of G. Lud wig and his co-workers ("L-approach"). The articles in this book correspondingly fall into three classes: presentation, elaboration and critique of the L-approach [Hartkamper/Schmidt, Ludwig, Neumann, Werner, Schmidt, Mayr, Kamiah, Majer, Grafe] or of the S-approach [Moulines, Balzer, Cooke], and articles referring to both approaches or concerned with related matters [Scheibe, Pfarr, Castrigiano]. Of course, this is only a rough classification and each article must be appraised in its own right. (shrink)