Abstract

Yaşlılık dönemi ile din ve ruhani hayat arasındaki ilişkiyi konu alan çalışmalarda 1940'lı yıllardan itibaren artış görülmektedir. Bu araştırmalar dinin, yaşlılık dönemindeki bireyler için daha anlamlı olduğunu ortaya koymaktadır. Din, Yaşlıların hem bireysel hem de sosyal hayatlarında olumlu etkiler meydana getirmektedir. Dini inancın, Yaşlıların hayatlarında, ölüm korkusunu hafişetme, arkadaşlık temin etme, dini etkinliklere içten bir kabul gösterme ve ihtiyaç durumunda kendisine yardım edilmesi gibi pek çok faydaları bulunmaktadır. İbadet ve dini etkinliklere katılım, yaşlılık dönemindeki bireylerin topluma uyum sağlamalarına önemli katkılarda bulunmaktadır. Dini inanaç ve uygulamalar yaşlı bireylere sosyal ilişkiler fırsatı sunmak suretiyle onların özgüven ve toplum desteği kazanmalarına imkan sağlamaktadır. Dini etkinliklere katılmak suretiyle yaşlılar çevrelerinden sevgi, saygı ve destek görerek yaşlılık döneminin sorunlarıyla daha kolay başa çıkmaktadırlar.