Abstract
Gellius, in N. A. 6. 20, claims to have read ‘in quodam commentario’ that theoriginal text had been not ora but Nola; ‘postea Vergilium petisse a Nolanis, aquam uti duceret in propincum rus, Nolanos beneficium petitum non fecisse, poetam offensum nomen urbis eorum, quasi ex hominum memoria, sic excarmine suo derasisse oramque pro Nola mutasse’. It may be from this passagethat by way of Donatus this story reached the expanded Servius: ‘et hocemendauit ipse, quia Nolam posuerat; nam postea offensus a Nolanis, qui eidemaquam negauerant, “ora” pro “Nola” posuit.’