Abstract

Belle van Zuylen dicteerde haar brief aan haar neef toen deze bij haar in Frankrijk verbleef. Zij was al sinds zijn geboorte betrokken geweest bij zijn opvoeding, als raadgeefster van haar broer, de vader van Willem-René. Na de Franse Revolutie kon de jongeman geen aanspraak meer maken op de voorrechten van zijn adellijke geboorte, maar zou zichzelf met werken een plaats in de maatschappij moeten veroveren.