Abstract

Bu makalemizde, Berkeley’in dil ve anlam yaklaşımını incelemeye çalıştık. Söz konusu yaklaşımının tarihî bağlamını belirtmek üzere, öncelikle Locke’un anlam teorisine yönelttiği itirazı takdim etmeyi denedik. Locke’a yönelik itirazının temelinde, “soyut idealar”ın mevcudiyeti konusunda, aralarındaki bir fikir ayrılığının yattığını gözlemledik. Locke’un anlam teorisinin aksine, Berkeley kelimelerin sadece ve her kullanıldıklarında soyut ideaların yerini tutmaya -veya aynı manâda, onlara işaret etmeye- yaramadığını savunur; bu bakımdan Berkeley’in nezdinde anlamlılık, bir kelimenin bir ideanın yerini tutması olgusuyla açıklanamaz ve açıklanmamalıdır.In this article, we sought to examine the language design at Berkeley. To clarify the historical context of its conception, first, we tried to present his objection to the Lockean theory of meaning. We found that there is a dispute between them about the existence of abstract ideas at the bottom of its objection to Locke. Unlike the Lockean theory of meaning, Berkeley argues that words are not just and every time they are used to take the place of abstract ideas in this regard, in Berkeley the meaning of words can not, and should not be explained as the result of the substitution of an idea by a word.